Przydech słaby – Wikipedia, wolna encyklopedia

Przydech słaby lub psili (starogrecki ψιλὸν πνεῦμα psilòn pneûma; gr. ψιλή psilí; łac. spīritus lēnis) – znak diakrytyczny używany w alfabecie greckim. Oznacza brak głoski [h][1]. Używane jest także w języku cerkiewnosłowiańskim. Znak pisany jest na górze litery (w przypadku małych liter) lub z lewej strony litery (w przypadku wielkich liter) i przypomina przecinek. Przykładem litery, w której użyte jest psili to ἀ. Znak prawdopodobnie pochodzi od prawej strony litery H (┤), który w niektórych archaicznych alfabetach greckich używano do zapisu głoski [h].

Litery zawierające przydech słaby

[edytuj | edytuj kod]

Litery zawierające przydech słaby to: ἀ, ἐ, ἠ, ἰ, ὀ, ῤ, ὐ, ὠ[2].

Unicode

[edytuj | edytuj kod]

Kod psili to U+0313 COMBINING COMMA ABOVE dla alfabetu greckiego i U+0486 COMBINING CYRILLIC PSILI PNEUMATA dla cyrylicy.

Znak Unikod Kod HTML Nazwa unikodowa Nazwa polska
˛ U+0313 &#x0313 COMBINING COMMA ABOVE przydech słaby w alfabecie greckim
̨ U+0486 &#x0486 COMBINING CYRILLIC PSILI PNEUMATA przydech słaby w cyrylicy

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. W. Sidney Allen: Vox Graeca: A Guide to the Pronunciation of Classical Greek. Cambridge University Press, 1968–74. ISBN 0-521-20626-X.
  2. http://www.ccel.org/s/smyth/grammar/html/smyth_1a_uni.htm (ang.)