Celownik krzywkowy – Wikipedia, wolna encyklopedia

Celownik krzywkowy (celownik krzywiznowy) – mechaniczny celownik strzelecki, w którym szczerbinka (lub przeziernik) umieszczone są na końcu unoszonego na zawiasie ramienia. Podstawa celownika zakończona jest krzywką.

Nastawę reguluje się poprzez przesuwanie suwaka, ślizgającego się wzdłuż ramienia celownika po krzywce (na podstawie celownika). Przesunięcie suwaka powoduje podniesienie lub obniżenie ramienia ze szczerbinką/przeziernikiem względem osi lufy. Celowniki krzywkowe są powszechnie stosowane w karabinach.

• celownik schodkowy
• celownik ramieniowy

• Stanisław Torecki: 1000 słów o broni i balistyce. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1982, s. 51. ISBN 83-11-06699-X.
• Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo WiS, 1994, s. 47. ISBN 83-86028-01-7.