Cerkiew Świętej Trójcy w Szczepiatynie – Wikipedia, wolna encyklopedia
kościół filialny | |||||||||||||||
Widok ogólny | |||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||||||||||||
Miejscowość | |||||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||||
Kościół | |||||||||||||||
parafia | |||||||||||||||
Wezwanie | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Położenie na mapie gminy Ulhówek | |||||||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||||||
Położenie na mapie województwa lubelskiego | |||||||||||||||
Położenie na mapie powiatu tomaszowskiego | |||||||||||||||
50°25′28,1″N 23°49′39,6″E/50,424472 23,827667 |
Cerkiew Świętej Trójcy w Szczepiatynie – dawna filialna cerkiew greckokatolicka, wzniesiona w 1913 w Szczepiatynie.
Po 1947 przejęta i użytkowana przez kościół rzymskokatolicki jako kościół filialny Świętej Trójcy parafii w Tarnoszynie.
Cerkiew murowana na planie krzyża. W latach 1998–99 ponownie otynkowana.
Obok świątyni drewniana trójkondygnacyjna dzwonnica z 1890, wpisana do rejestru zabytków w 1997[1]. Konstrukcji słupowo-ramowej, na drewnianych peckach, o uskokowo zwężających się kondygnacjach. Nakryta kopulastym hełmem z kopułką zwieńczoną żelaznym krzyżem.
- Dzwonnica-widok od strony zachodniej
- Cerkiew-elewacja zachodnia
- Dzwonnica-widok od strony południowej
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo lubelskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 23 lipca 2024 [dostęp 2016-12-29] .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Stanisław Kryciński, Zabytkowe cerkwie południowo-wschodniej Polski, Wydawnictwo Stanisław Kryciński, Warszawa 2003, ISBN 83-85521-12-2
- Grzegorz Rąkowski, Polska egzotyczna, część II, Oficyna Wydawnicza "Rewasz", Pruszków 2002, s. 313 ISBN 978-83-62460-26-7