Kościół Przemienienia Pańskiego w Czartowcu – Wikipedia, wolna encyklopedia
A/1542 z dnia 28.12.1987 i 14.12.1990 | |||||||||||||||||
kościół parafialny | |||||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||||||||||||||
Miejscowość | |||||||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||||||
Kościół | |||||||||||||||||
Diecezja | |||||||||||||||||
Wezwanie | Przemienienie Pańskie | ||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Położenie na mapie gminy Tyszowce | |||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa lubelskiego | |||||||||||||||||
Położenie na mapie powiatu tomaszowskiego | |||||||||||||||||
50°34′25,5″N 23°38′38,4″E/50,573750 23,644000 |
Kościół Przemienienia Pańskiego w Czartowcu – parafialny kościół katolicki w Czartowcu, dawna cerkiew unicka, a następnie prawosławna.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Okres unicki i prawosławny
[edytuj | edytuj kod]Cerkiew greckokatolicka w Czartowcu została ufundowana przez Ludwika Rakowskiego i wzniesiona w latach 1848-1855[2].
Po likwidacji unickiej diecezji chełmskiej parafia w Czartowcu przeszła do Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego[1]. Prawosławni wykończyli wnętrze obiektu i wykonali jego dach[1]. Do 1919 cerkiew należała do dekanatu tomaszowskiego I eparchii chełmsko-warszawskiej, a następnie eparchii chełmskiej[3].
Okres katolicki po I wojnie światowej
[edytuj | edytuj kod]W 1919 cerkiew w Czartowcu została zrewindykowana na rzecz Kościoła rzymskokatolickiego i 10 sierpnia 1922 stała się świątynią erygowanej przez biskupa lubelskiego Mariana Fulmana parafii łacińskiej[1].
Okres prawosławny w trakcie II wojny światowej
[edytuj | edytuj kod]W 1943 obiekt został ponownie przekazany prawosławnym[a]. W 1944 proboszcz parafii prawosławnej w Czartowcu ks. Piotr Ohryzko został siłą wyprowadzony z cerkwi i zamordowany na terenie wsi przez oddział polskiej partyzantki, lub przez oddział partyzantki radzieckiej podszywający się pod formację polską[4][b].
Okres katolicki po II wojnie światowej
[edytuj | edytuj kod]Po II wojnie światowej świątynia ponownie stała się własnością katolików. W 1948 wzniesiono przy niej dzwonnicę, w 1953 - wieżę, w latach 1966-1968 przeprowadzono gruntowną renowację całego obiektu[1].
Architektura
[edytuj | edytuj kod]Kościół wzniesiony jest z cegły. Jest to budowla trójdzielna z prostokątną nawą, zbliżonym do kwadratu przedsionkiem i trzyczęściowym prezbiterium[2].
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Podobnie jak wiele innych świątyń pochodzenia prawosławnego lub unickiego przejętych przez Kościół łaciński w dwudziestoleciu międzywojennym, w ramach ukrainizacji ziemi chełmskiej zwróconych lokalnym społecznościom ukraińskim wyznania prawosławnego.
- ↑ Duchowny ten został w 2003 kanonizowany jako jeden z męczenników chełmskich i podlaskich.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Czartowiec
- ↑ a b Paulina Cynalewska-Kuczma , Architektura cerkiewna Królestwa Polskiego narzędziem integracji z Imperium Rosyjskim, Poznań: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Adama Mickiewicza, 2004, s. 132, ISBN 83-232-1463-8, OCLC 69452580 .
- ↑ S. Dmitruk, O tomaszowskiej parafii, "Przegląd Prawosławny", nr 2 (296), październik 2010
- ↑ G. J. Pelica, Krew pod archiwalnym pyłem, "Przegląd Prawosławny", nr 4 (214), kwiecień 2003