Charles Kowal – Wikipedia, wolna encyklopedia

Charles Thomas Kowal
Data i miejsce urodzenia	8 listopada 1940 ; Buffalo, Stany Zjednoczone
Data i miejsce śmierci	28 listopada 2011 ; Cinebar, Stany Zjednoczone
Zawód, zajęcie	astronom

Odkryte planetoidy: 22
(1876) Napolitania	31 stycznia 1970
(1939) Loretta	17 października 1974
(1981) Midas	6 marca 1973
(2060) Chiron	18 października 1977
(2063) Bacchus	24 kwietnia 1977
(2102) Tantalus	27 grudnia 1975
(2134) Dennispalm	24 grudnia 1976
(2241) Alcathous	22 listopada 1979
(2340) Hathor	22 października 1976
(2594) Acamas	4 października 1978
(2629) Rudra	13 września 1980
(3163) Randi	28 sierpnia 1981
(3924) Birch^[i]	11 lutego 1977
(4312) Knacke^[ii]	29 listopada 1978
(4596) 1981 QB	28 sierpnia 1981
(4688) 1980 WF	29 listopada 1980
(5660) 1974 MA	26 czerwca 1974
(24617) 1978 WU^[ii]	29 listopada 1978
(73669) 1981 WL₂	25 listopada 1981
(99953) 1978 ND	7 lipca 1978
(178284) 1978 WB₁^[ii]	29 listopada 1978
(306375) 1980 RG₁	13 września 1980
↑ Wspólnie z Edwardem Bowellem. ↑ ^a ^b ^c Wspólnie z Schelte Busem.

Charles Thomas Kowal (ur. 8 listopada 1940 w Buffalo, zm. 28 listopada 2011 w Cinebar^[1]) – amerykański astronom.

Życiorys

Był zdolnym astronomem amatorem, który po ukończeniu studiów w Uniwersytecie Południowej Kalifornii w 1961 roku dostał pracę na Wydziale Astronomii California Institute of Technology. Korzystał ze zdjęć z Obserwatorium Palomar.

Odkrywca dwóch księżyców Jowisza: Ledy (1974) i Temisto (1975), które później zagubiono i odkryto ponownie w 2000 roku. W 1977 podczas poszukiwań hipotetycznej planety X odkrył pierwszego centaura – planetoidę (2060) Chiron. W sumie w latach 1970–1981 odkrył 22 planetoidy^[2], w tym cztery wspólnie z innymi astronomami. Na liście jego odkryć są także komety: 99P/Kowal, 104P/Kowal, 134P/Kowal-Vávrová, 143P/Kowal-Mrkos i 158P/Kowal-LINEAR. Prowadził również obserwacje gwiazd supernowych w innych galaktykach, odkrywając 83 takie obiekty^[3].

Odkrył, że w latach 1612–1613 Galileusz obserwował Neptuna, jednak uznał go za słabą gwiazdę^[1]^[4].

↑ ^a ^b Local Obituaries: Charles T. Kowal, discovered 2 of Jupiter’s moons. [w:] BuffaloNews.com [on-line]. 2011-12-03. [dostęp 2011-12-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-23)]. (ang.).
↑ Minor Planet Discoverers. [w:] Minor Planet Center [on-line]. Międzynarodowa Unia Astronomiczna, 2016-06-22. [dostęp 2016-08-13]. (ang.).
↑ List of Supernovae. [w:] Central Bureau for Astronomical Telegrams [on-line]. [dostęp 2022-08-25]. (ang.).
↑ DIO Awards. [w:] DIO The International Journal of Scientific History [on-line]. [dostęp 2016-02-25]. (ang.).

Jay Bitterman: Astronomy Bio...Charles Kowal. The Lake County Astronomical Society, grudzień 1998. [dostęp 2014-06-13]. (ang.).

XIX wiek	1887: Benjamin A. Gould 1889: Ed Schoenfeld 1891: G. F. J. A. Auwers 1894: Seth Carlo Chandler 1899: David Gill
XX wiek	1913: J. C. Kapteyn 1916: Armin O. Leuschner 1924: C. V. L. Charlier 1929: Willem de Sitter 1936: Ernest William Brown 1948: Samuel A. Mitchell 1951: Herbert R. Morgan 1955: Chester B. Watts 1957: George Van Biesbroeck 1960: Yūsuke Hagihara 1961: Otto Heckmann 1964: Willem J. Luyten 1965: Paul Herget 1966: Wallace J. Eckert 1969: Jurgen Moser 1972: André Deprit 1975: Gerald M. Clemence 1979: Charles T. Kowal 1982: Stanton J. Peale 1985: Kent Ford 1986: Robert B. Leighton 1991: Maarten Schmidt 1994: Yasuo Tanaka 1998: Carolyn S. Shoemaker i Eugene M. Shoemaker
XXI wiek	2001: David Todd Wilkinson 2004: Vera C. Rubin 2007: Michael Skrutskie i Roc Cutri 2010: Margaret J. Geller 2012: Jeremiah P. Ostriker 2014: Robert P. Kirshner 2016: Timothy M. Brown 2018: Ewine van Dishoeck 2020: Lisa Kewley 2022: Samuel Harvey Moseley, Jr

Data i miejsce urodzenia	8 listopada 1940 Buffalo, Stany Zjednoczone
Data i miejsce śmierci	28 listopada 2011 Cinebar, Stany Zjednoczone
Zawód, zajęcie	astronom