Charles Lavigerie – Wikipedia, wolna encyklopedia
Kardynał prezbiter | |||
| |||
Kraj działania | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | |||
Data i miejsce śmierci | |||
Arcybiskup Kartaginy | |||
Okres sprawowania | 1884-1892 | ||
Wyznanie | |||
Kościół | |||
Prezbiterat | 2 czerwca 1849 | ||
Nominacja biskupia | 16 marca 1863 | ||
Sakra biskupia | 22 marca 1863 | ||
Kreacja kardynalska | 27 marca 1882 | ||
Kościół tytularny |
Data konsekracji | 22 marca 1863 | ||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||||||||||||||||||||||||||
Współkonsekratorzy | Gustav Adolf von Hohenlohe-Schillingsfürst | ||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
|
Charles Martial Allemand Lavigerie (ur. 31 października 1825 w Bajonnie, zm. 26 listopada 1892 w Algierze) – francuski duchowny, kardynał, założyciel zakonu Misjonarzy i misjonarek Afryki (zwanych białymi od koloru habitu).
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Został mianowany biskupem w Nancy we Francji, w 1866 przyjął kolonialną archidiecezję w Algierze rezygnując z awansów w swojej ojczyźnie. W 1882 roku został pierwszym kardynałem Afryki, w 1884 roku papież Leon XIII mianował go arcybiskupem Kartaginy i prymasem Afryki. Pragnął, by za wszelką cenę Afrykańczycy pozostali sobą. Pod groźbą grzechu śmiertelnego zabronił misjonarzom używania języków europejskich. Prowadził krucjatę przeciwko niewolnictwu. Był ważną osobistością w historii misji afrykańskich. Zmarł w wieku 67 lat.