Chopin. Pragnienie miłości – Wikipedia, wolna encyklopedia

Chopin. Pragnienie miłości
Gatunek

dramat biograficzny

Rok produkcji

2000–2002

Data premiery

1 marca 2002

Kraj produkcji

Polska

Język

polski, angielski

Czas trwania

123 minuty

Reżyseria

Jerzy Antczak

Scenariusz

Jerzy Antczak
Jadwiga Barańska

Główne role

Piotr Adamczyk
Danuta Stenka

Muzyka

Fryderyk Chopin

Zdjęcia

Edward Kłosiński

Scenografia

Andrzej Przedworski

Kostiumy

Magdalena Tesławska
Paweł Grabarczyk

Montaż

Ewa Romanowska-Różewicz

Dystrybucja

ITI Cinema

Nagrody
Danuta Stenka Orzeł, Polska Nagroda Filmowa w kategorii: najlepsza główna rola kobieca;

Danuta Stenka Kijów (MFF "Stożary")- nagroda za najlepszą rolę kobiecą;

Piotr Adamczyk Kijów (MFF "Stożary")- nagroda za najlepszą rolę męską;

Danuta Stenka Mińsk (MFF "Listapad")- nagroda za najlepszą pierwszoplanową rolę kobiecą;

Jerzy Antczak Houston (WorldFest Independent Film Festival)- Platinum Award dla najlepszego dramatu;

Edward Kłosiński Houston (WorldFest Independent Film Festival)- Golden Award dla najlepszych zdjęć;

Strona internetowa

Chopin. Pragnienie miłości – polski dramat biograficzny z 2002 roku w reżyserii Jerzego Antczaka o losach miłości Fryderyka Chopina do francuskiej pisarki George Sand oraz skomplikowanych relacjach między parą zakochanych a jej dziećmi. Premiera odbyła się 1 marca 2002 w Warszawie.

Jerzy Antczak nakręcił jednocześnie dwie wersje filmu, polską trwającą 123 min. i angielską zatytułowaną Chopin. Desire for Love, która trwa 118 min. (zawiera o kilka scen mniej niż wersja polska) i była pokazywana w ponad 40 krajach świata. Film ukazał się na DVD m.in. w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Rosji, Norwegii, Szwecji, Danii, Portugalii, Słowenii, Grecji, Ukrainie.

Twórcy

[edytuj | edytuj kod]

Obsada

[edytuj | edytuj kod]

Plenery

[edytuj | edytuj kod]

Inne informacje

[edytuj | edytuj kod]

W jednej ze scen Fryderyk Chopin mówi do Alberta Grzymały, że jego ojciec zmarł 17 maja. W rzeczywistości ojciec Chopina, Mikołaj, zmarł 3 maja.

Partie fortepianu do filmu nagrał Janusz Olejniczak[2], a Piotr Adamczyk i dubler jego dłoni - Paweł Mazurkiewicz, w trakcie kręcenia filmu, grali je na tzw. suchej klawiaturze, która nie wydaje dźwięków. Fragment Preludium deszczowego, na rozstrojonym fortepianie, gra Piotr Adamczyk[3].

Filmowe postacie Danuty Stenki i Piotra Adamczyka w trakcie kręcenia filmu posadziły platanowiec w ogrodzie Pałacu Zamoyskich w Kozłówce, który rośnie tam do dziś i nosi imię Fryderyk[4].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Chopin. Pragnienie miłości. Filmpolski.pl. [dostęp 2023-03-08]. (pol.).
  2. INTERIA.PL, "Chopin - Pragnienie Miłości": JANUSZ OLEJNICZAK [online] [dostęp 2018-08-23] (pol.).
  3. Beata Kęczkowska, Dorota Wyżyńska, Rozmowa z Piotrem Adamczykiem, filmowym Chopinem [online], warszawa.wyborcza.pl, 2002.
  4. Anna Kaplińska-Struss, PIOTR ADAMCZYK Czym kieruje się w życiu? [online], gala.pl, 2016.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]