Coenocorypha – Wikipedia, wolna encyklopedia

Coenocorypha[1]
G.R. Gray, 1855[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – bekas auklandzki (C. aucklandica)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

siewkowe

Podrząd

bekasowce

Parvordo

Scolopacida

Nadrodzina

Scolopacoidea

Rodzina

bekasowate

Podrodzina

słonki

Plemię

Scolopacini

Rodzaj

Coenocorypha

Typ nomenklatoryczny

Gallinago aucklandicus G.R. Gray, 1845

Synonimy
  • Holmesia G.R. Gray, 1871[3]
Gatunki
  • C. pusilla
  • C. huegeli
  • C. aucklandica

Coenocorypharodzaj ptaków z podrodziny słonek (Scolopacinae) w rodzinie bekasowatych (Scolopacidae).

Zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące na wyspach otaczających Nową Zelandię[4].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 19–24 cm; masa ciała 61–131 g; rozpiętość skrzydeł 28–35 cm[4].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]
  • Coenocorypha: gr. κοινωσις koinōsis „mieszanie, pomieszanie”; gr. κορυφη koruphē „ciemię głowy”[5].
  • Holmesia: epitet gatunkowy Scolopax holmesii Peale, 1848 (obecnie syn. Coenocorypha aucklandica); dr Silas Holmes (1815–1849), amerykański chirurg-przyrodnik podczas US Exploring Expedition w latach 1838–1842[6][7]. Gatunek typowy: Gallinago aucklandicus G.R. Gray, 1845.

Podział systematyczny

[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[8]:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Coenocorypha, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. G.R. Gray: Catalogue of the genera and subgenera of birds contained in the British Museum. London: Printed by order of the Trustees, 1855, s. 119. (ang.).
  3. G.R. Gray: Hand-list of genera and species of birds, distinguishing those contained in the British Museum. Cz. 3. London: printed by order of the Trustees, 1871, s. 53. (ang.).
  4. a b T. Piersma, J. van Gils & P. Wiersma: Family Scolopacidae (Sandpipers, Snipes and Phalaropes). W: J. del Hoyo, A. Elliott & J. Sargatal: Handbook of the Birds of the World. Cz. 3: Hoatzin to Auks. Barcelona: Lynx Edicions, 1996, s. 490–491. ISBN 84-87334-20-2. (ang.).
  5. Coenocorypha, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-02-01] (ang.).
  6. Holmesia, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-02-01] (ang.).
  7. holmesii, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-02-01] (ang.).
  8. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Scolopacini Rafinesque, 1815 (Wersja: 2021-10-03). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2022-02-01].
  9. T.H. Worthy, C.M. Miskelly & B.(R.)A. Ching. Taxonomy of North and South Island snipe (Aves: Scolopacidae: Coenocorypha), with analysis of a remarkable collection of snipe bones from Greymouth, New Zealand. „New Zeland Journal of Zoology”. 29 (3), s. 231–244, 2001. DOI: 10.1080/03014223.2002.9518307. (ang.). 
  10. T.H. Worthy. A new extinct species of snipe Coenocorypha from Vitilevu, Fiji. „Bulletin of the British Ornithologists’ Club”. 123 (2), s. 90–103, 2003. (ang.). 
  11. C.M. Miskelly & J. Frazer. Description of a new subspecies of Coenocorypha snipe from subantarctic Campbell Island, New Zealand. „Notornis”. 56, s. 112–123, 2009. (ang.). 
  12. A.J. Baker, C.M. Miskelly & O. Haddrath. Species limits and population differentiation in New Zealand snipes (Scolopacidae: Coenocorypha). „Conservation Genetics”. 11 (4), s. 1363–1374, 2010. DOI: 10.1007/s10592-009-9965-2. (ang.).