Crash Holly – Wikipedia, wolna encyklopedia

Crash Holly

Crash Holly w trakcie podpisywania autografów.
Imię i nazwisko	Michael John Lockwood
Data i miejsce urodzenia	25 sierpnia 1971 San Francisco, Kalifornia
Data i miejsce śmierci	6 listopada 2003 Navarre, Floryda
Przyczyna śmierci	Uduszenie się własnymi wymiocinami w wyniku przedawkowania alkoholu i leków
Współmałżonek	Christeena Wheeler ​(1999-2003)
Dzieci	1
Kariera wrestlera
Pseudonimy ringowe	Crash Crash Holly Erin O'Grady The Green Ghost Super Diablo Johnny Pearson Mad Mikey
Wzrost	178 cm
Masa ciała	90 kg
Zapowiadany z	Mobile, Alabama
Trenerzy	Jerry Monti Michael Modest Ric Thompson
Debiut	1989
Multimedia w Wikimedia Commons

Michael John Lockwood (ur. 25 sierpnia 1971 w San Francisco, Kalifornia zm. 6 listopada 2003 w Navarre, Floryda) – amerykański wrestler bardziej znany jako Crash Holly. Był jednym z rekordzistów w ilości zdobytego tytułu WWF Hardcore Championship (zdobył go 22-krotnie^[1]). Jednokrotnie zdobywał również inne tytuły w WWF/WWE: WWF European Championship, WWF Light Heavyweight Championship i WWF Tag Team Championship (z Hardcore Holly’m).

Uczęszczał do szkoły średniej Terra Nova High School gdzie zainteresował się wrestlingiem (jego inspiracją był zawodnik Brady Boone)^[2]. Początkowo zaliczał występy na scenie niezależnej jednocześnie pracując w supermarkecie Safeway^[3].

Swój debiut w pro-wrestlingu zaliczył w 1989 występując jako Johnny Pearson^[4]. Z tym gimmickiem występował przez 5 lat, aż do 1994 roku. W 1995 wyjechał do Meksyku, gdzie zaczął występy dla Consejo Mundial de Lucha Libre (CMLL) jako Super Diablo. W 1996 powrócił na teren Stanów Zjednoczonych. W 1997 pojawił się w zarządzanej przez Paula Heymana Extreme Championship Wrestling (ECW)^[5].

W styczniu 1998 odbył walkę sparingową (tzw. try-out match) w World Wrestling Federation po czym podpisał kontrakt z tą federacją^[6]. W listopadzie 1998 został odesłany do małej promocji Power Pro Wrestling, która była terytorium rozwojowym WWF w celu dalszego szkolenia. W kolejnych miesiącach został odesłany przez Bruce’a Pricharda do Meksyku w celu szkolenia się w stylu lucha libre^[7] - występował okresowo w programie WWF Super Astros jako zamaskowany luchador o imieniu The Green Ghost (jego gimmick nawiązywał do słowa „gringo”).

W sierpniu 1999 zadebiutował w głównym rosterze WWF podczas jednego z odcinków Raw is War jako Crash Holly wraz z Bobem Holly (występującym jako Hardcore Holly) - obaj odgrywali role kuzynostwa skupionego w tag teamie^[8]. Crash i Hardcore Holly występowali w walkach tag teamowych z różnymi innymi tag teamami w WWF takimi jak Acolytes Protection Agency, The New Age Outlaws czy Edge i Christian.

W październiku 1999 na Raw is War pokonali drużynę The Rock ’n’ Sock Connection zdobywając tytuł WWF Tag Team Championship - mistrzostwo utrzymali do początku listopada 1999 kiedy to stracili tytuł na rzecz Mankinda i Ala Snowa podczas odcinka Smackdown. W styczniu 2000 Crash dołączył do dywizji wrestlerów spod znaku hardcore. W lutym 2000 rozpoczął swoją serię 22 panowań nad przechodnim tytułem WWF Hardcore Championship czyniąc siebie jednym z rekordzistów pod względem ilości panowań nad tym mistrzostwem. Zadeklarował również, że będzie bronił tego tytułu „24 godziny na dobę i 7 dni w tygodniu”, co później przyjęto jako zasadę pod nazwą 24/7 Rule. Zasada ta oznaczała, że o tytuł zawodnicy mogli walczyć ze sobą gdziekolwiek i kiedykolwiek, nie tylko w zatwierdzonych walkach podczas gal, ale też tytuł mógł zmienić właściciela w dowolnym miejscu i czasie, gdy ktokolwiek przypiął aktualnego posiadacza tego mistrzostwa, i o ile sędzia WWF odliczył przypięcie do trzech uderzeń^[9]. W tym czasie Holly zaczął stosować taktykę szybkiego przejmowania tytułu WWF Hardcore Championship przy jednoczesnym pospiesznym oddalaniu się z miejsca przejęcia tytułu przed potencjalnymi przeciwnikami - dzięki temu nadano mu nick The Houdini of Hardcore - co również było nawiązaniem do iluzjonisty i magika Harry’ego Houdini^[10]. Tytułu Hardcore Championship bronił również przed pospolitymi pracownikami WWF takimi jak menedżerowie Gerald Brisco czy Pat Patterson.

Na gali Rebellion (2000) pokonał Williama Regala przejmując WWF European Championship^[11]. Dwa dni później utracił ten tytuł z powrotem na rzecz Regala. Pod koniec 2000 dołączyła do niego Molly Holly. W dniu 18 marca 2001 podczas jednego z odcinków WWF Heat pokonał Deana Malenko zdobywając WWF Light Heavyweight Championship. Pod koniec kwietnia 2001 stracił mistrzostwo na rzecz debiutującego w WWF Jerry’ego Lynna^[12].

W lipcu 2001 pojawił się w portorykańskiej federacji International Wrestling Association^[13]. W tym samym czasie zaliczał kolejne występy w programach WWF - WWF Jakked i Sunday Night Heat^[14]. Do końca 2001 i przez pierwsze miesiące 2002 występował podczas house show organizowanych przez WWF/WWE. Po podziale zawodników na brandy w pierwszym w historii drafcie WWE w marcu 2002 Holly trafił wpierw na Raw a od września 2002 został przeniesiony na SmackDown! gdzie prowadził różne rywalizacje. W dniu 30 czerwca 2003 został zwolniony z WWE^[15].

W lipcu 2003 zadebiutował w NWA Total Nonstop Action jako Mad Mikey. Odgrywał wtedy postać wiecznie zdenerwowanego zawodnika, który dawał upust swoim emocjom wygłaszając złośliwe proma. W TNA występował do października, a następnie krótko zaliczał występy na scenie niezależnej w Pro Wrestling Iron oraz jako specjalny siędzia w Heartland Wrestling Association, gdzie wystąpił po raz ostatni przed śmiercią^[16].

• All Pro Wrestling
  • APW Junior Heavyweight Championship (1 raz)
• International Wrestling Association
  • IWA Hardcore Championship (1 raz)
  • IWA World Junior Heavyweight Championship (1 raz)
  • UWA World Junior Heavyweight Championship (1 raz)
• Mid-Eastern Wrestling Federation

• • MEWF Cruiserweight Championship (1 raz)
• Power Pro Wrestling
  • PPW Tag Team Championship (1 raz) – z Vickiem Grimesem
  • PPW Young Guns Championship (1 raz)
• Pro Wrestling Illustrated
  • Sklasyfikowany na 36. miejscu wśród 500 najlepszych wrestlerów w zestawieniu PWI 500 w 2000 roku.
• Supreme Pro Wrestling
  • SPW Tag Team Championship (1 raz) – z Hook’iem Bomberry
• World Wrestling Federation / World Wrestling Entertainment
  • WWF/E Hardcore Championship (22 razy)
  • WWF European Championship (1 raz)
  • WWF Light Heavyweight Championship (1 raz)
  • WWF Tag Team Championship (1 raz) – z Hardcore Holly’m^[17]

Swoją żonę Christeenę Wheeler spotkał podczas gali Unforgiven (1999) we wrześniu 1999 kiedy eskortował na ring Marka Henry’ego^[18]. Pobrali się w Sylwestra 1999, a następnie z tego związku przyszła na świat ich jedyna córka - Patricia. W 2002 otworzył swoją własną szkołę wrestlingu o nazwie Crash Holly's School of Professional Wrestling z siedzibą w Salisbury w Karolinie Północnej (rodzinnym mieście jego żony)^[19].

Lockwood zmarł w dniu 6 listopada 2003 w domu swojego przyjaciela Stevie’ego Richardsa^[20]. Miał 32 lata. Znaleziono go częściowo ubranego, z kałużą wymiocin wokół twarzy. W pobliżu ciała znaleziono również puste opakowania po leku na receptę - karisoprodolu, oraz częściowo spożytą butelkę alkoholu. Tuż przed śmiercią Lockwood otrzymał od żony dokumenty rozwodowe. Jego śmierć spowodowaną zadławieniem się własnymi wymiocinami oficjalnie uznano za samobójstwo. Został pochowany w China Grove w hrabstwie Rowan w Karolinie Północnej^[21].

W sierpniu 2005 Nora Greenwald znana w biznesie wrestlingu pod pseudonimem Molly Holly wydała autobiograficzny film dokumentalny pt. Nora Greenwald: Shootin' the Shi Crap, a część dochodu ze sprzedaży filmu przekazano na pokrycie kosztów edukacji córki Lockwooda^[22]. W marcu 2005 niezależna federacja New Breed Wrestling Association utworzyła turniej wrestlingowy o nazwie Mike Lockwood Memorial Tournament, honorując w ten sposób jego osobę. Podczas gali ECW One Night Stand (2005) wyemitowano wideo, w którym uhonorowano zmarłych wrestlerów federacji ECW - w jednym z klipów pojawiła się postać Crasha Holly^[23].

• Profile na: Online World of Wrestling, CageMatch, WrestlingData, The Internet Wrestling Database, [dostęp 2024-01-15].
• Profil WWE, wwe.com, [dostęp 2023-12-25].
• Profil na Internet Movie Database, imdb.com, [dostęp 2024-01-15].