Czarna msza – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zobacz też: Czarna msza (antologia).

Ten artykuł od 2017-10 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Czarna msza – nazwa ceremonii, która rzekomo miała odbywać się na sabatach czarownic, naśladująca i parodiująca msze katolickie. Główną częścią takiej uroczystości miała być profanacja hostii, a jej finałem orgia.

Zgodnie z Biblią Szatana Antona Szandor LaVeya czarna msza w satanizmie nie jest magicznym rytuałem. Jeżeli zaś jest celebrowana przez satanistów to stanowi formę psychodramy lub satyry z religijnych obrzędów jakiejkolwiek religii.

Opisy magicznych rytuałów związanych z czarną mszą znajdują się tekście Malleus Maleficarum.