Czeladź (gmina wiejska) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Czeladź
gmina wiejska
1915–1915[1]
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

Generalne Gubernatorstwo Warszawskie

Powiat

będziński (GGW)

Data powstania

1915

Data likwidacji

5 listopada 1915[2]

Siedziba

Czeladź

Populacja (1916)
• liczba ludności


17500

Szczegółowy podział administracyjny (1915)
Liczba gromad

0

brak współrzędnych

Czeladź – dawna gmina wiejska, istniejąca przejściowo w 1915 roku na okupowanym Zagłębiu Dąbrowskim podczas I wojny światowej. Siedzibą władz gminy była osada Czeladź (obecnie miasto).

Gmina Czeladź została utworzona w 1915 roku w powiecie będzińskim przez niemieckie władze okupacyjne przez wyłączenie z gminy Gzichów (należącej uprzednio do Królestwa Polskiego pod zaborem rosyjskim) osady Czeladź z kopalniami Saturn (Saturngrube) i Czeladź (Grube Czeladz) i utworzenie w niej samodzielnej gminy wiejskiej[3]. 2 sierpnia 1915 nastąpił rozpad gminy Gzichów[4].

5 listopada 1915 roku gminę Czeladź zniesiono, przekształcając ją w miasto, a pierwszym burmistrzem został niejaki pan Kubin[2]. W 1916 roku miasto liczyło 17 500 mieszkańców i posiadało 2 szkoły[5].

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, władze polskie uznały Czeladź formalnie za miasto 7 lutego 1919[6]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]