Czeladź (gmina wiejska) – Wikipedia, wolna encyklopedia
gmina wiejska | |||
1915–1915[1] | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Powiat | |||
Data powstania | 1915 | ||
Data likwidacji | 5 listopada 1915[2] | ||
Siedziba | |||
Populacja (1916) • liczba ludności |
| ||
Szczegółowy podział administracyjny (1915) | |||
|
Czeladź – dawna gmina wiejska, istniejąca przejściowo w 1915 roku na okupowanym Zagłębiu Dąbrowskim podczas I wojny światowej. Siedzibą władz gminy była osada Czeladź (obecnie miasto).
Gmina Czeladź została utworzona w 1915 roku w powiecie będzińskim przez niemieckie władze okupacyjne przez wyłączenie z gminy Gzichów (należącej uprzednio do Królestwa Polskiego pod zaborem rosyjskim) osady Czeladź z kopalniami Saturn (Saturngrube) i Czeladź (Grube Czeladz) i utworzenie w niej samodzielnej gminy wiejskiej[3]. 2 sierpnia 1915 nastąpił rozpad gminy Gzichów[4].
5 listopada 1915 roku gminę Czeladź zniesiono, przekształcając ją w miasto, a pierwszym burmistrzem został niejaki pan Kubin[2]. W 1916 roku miasto liczyło 17 500 mieszkańców i posiadało 2 szkoły[5].
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, władze polskie uznały Czeladź formalnie za miasto 7 lutego 1919[6]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Jednostka administracyjna poza administracją polską.
- ↑ a b Kreis-Blatt des Kreises Bendzin, 1915, No. 39
- ↑ Kreis-Blatt des Kreises Bendzin, 1915, No. 32
- ↑ Kreis-Blatt des Kreises Bendzin, 1915, No. 23 / Gazeta Urzędowa Powiatu Będzińskiego, Nr 23 z 27 lipca 1915 (Ogłoszenie, str. 3)
- ↑ Stan szkolnictwa powszechnego w grudniu 1917 r. na terytorjum obu byłych jeneralnych gubernatorstw: Warszawskiego i Lubelskiego
- ↑ Dz.U. z 1919 r. nr 13, poz. 140