Dźwigar – Wikipedia, wolna encyklopedia

Dźwigar – element konstrukcyjny (np. wiązar lub belka), poziomy lub ukośny (np. dźwigar dachowy, stropowy); fragment budowli (np. dźwigar mostowy, stanowiący zazwyczaj przęsło mostu) przenoszący obciążenia konstrukcji na podpory główne (ściany, słupy lub filary).

W zależności od materiału użytego do wykonania, może to być:

• drewniany wiązar dachowy,
• wiązar stalowy – kratownica lub blachownica,
• pojedynczy układ prętowy – np. belka stalowa dwuteowa, belka drewniana o przekroju prostokątnym itp.

• dźwigar powierzchniowy
• dźwigar strunobetonowy
• więźba dachowa