Dan Quayle – Wikipedia, wolna encyklopedia

Dan Quayle
Ilustracja
Wiceprezydent Dan Quayle w 1989 roku
Pełne imię i nazwisko

James Danforth Quayle III

Data i miejsce urodzenia

4 lutego 1947
Indianapolis

44. wiceprezydent Stanów Zjednoczonych
Okres

od 20 stycznia 1989
do 20 stycznia 1993

Przynależność polityczna

Partia Republikańska

Druga dama

Marilyn Quayle

Poprzednik

George H.W. Bush

Następca

Al Gore

Faksymile

Dan Quayle, właśc. James Danforth Quayle (ur. 4 lutego 1947 w Indianapolis) – amerykański polityk, wiceprezydent Stanów Zjednoczonych w latach 1989–1993.

W 1969 r. ukończył DePauw University i w latach 1969–1975 służył w Gwardii Narodowej stanu Indiana. W 1974 ukończył prawo w Indiana University i został wydawcą i dyrektorem zarządzającym w Huntington Herald-Press. W 1976 został wybrany do Izby Reprezentantów Kongresu amerykańskiego, z ramienia republikanów. W 1980 został wybrany do Senatu Stanów Zjednoczonych, uzyskując ponownie mandat w 1986 r.

W 1988 kandydat na prezydenta George H.W. Bush zaproponował mu wspólny start w wyborach prezydenckich. Początkowo nie traktowany poważnie przez media, Quayle okazał się skutecznym prezesem prezydenckiej rady ds. konkurencyjności w biznesie, której zadaniem była deregulacja amerykańskiej gospodarki w duchu liberalizmu.

Podczas kampanii prezydenckiej w 1988 r. demokrata Lloyd Bentsen wypowiedział pod jego adresem słynne zdanie: Panie senatorze, żaden z pana Jack Kennedy. W 1991 Quayle został uhonorowany nagrodą Ig Nobla w dziedzinie edukacji, za demonstrowanie, lepiej niż ktokolwiek inny, potrzeby edukacji naukowej. Poprawił on podczas wizyty w szkole poprawnie napisane na tablicy słowo „potato” (ziemniak) na potatoe.

Ponownie nominowany na stanowisko wiceprezydenta w 1992, jednak w wyborach para Bush-Quayle przegrała z Demokratami Billem Clintonem i Alem Gore’em.

Bez skutku ubiegał się o nominację Partii Republikańskiej na prezydenta w 2000 roku.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]