David LaChapelle – Wikipedia, wolna encyklopedia

David LaChapelle

LaChapelle w Rudolfinum (2011)
Data i miejsce urodzenia	11 marca 1963 Fairfield, Connecticut, USA
Zawód, zajęcie	artysta fotograf, producent filmowy, reżyser
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

David LaChapelle (ur. 11 marca 1963^[1] w Fairfield w Connecticut) – amerykański artysta, fotograf, producent i reżyser filmowy^[2]. Na początku XXI wieku zasłynął jako surrealistyczny fotograf ze swoich ekstrawaganckich i często skandalicznych zdjęć takich znanych osobistości jak Paris Hilton, Jerry Springer czy David Beckham. Został uznany przez więcej niż jedno źródło jako pierwszy prawdziwy spadkobierca Andy’ego Warhola^[3] i podbił świat fotografii, mody, reklamy dzięki swojemu niepowtarzalnemu stylowi wyniesionemu z pop-artu, stając się samemu ikoną popkultury.

Urodził się Fairfield w Connecticut jako syn Philipa LaChapelle i Helgi LaChapelle. Wychowywał się z siostrą Sonją i bratem Philipem^[4]. Kiedy miał dziewięć lat wraz ze swoją rodziną przeprowadził się do Karoliny Północnej, gdzie w siódmej klasie w swojej szkole - gdy ujawnił swoją homoseksualną orientację przed otoczeniem był tak prześladowany, że rzucił szkołę w dziewiątej klasie^[5][6]. Gdy miał 15 lat, uciekł z domu, przeniósł się do Nowego Jorku i podjął pracę jako pomocnik kelnera w nowojorskim Studio 54^[7]. Za namową ojca powrócił do Karoliny Północnej, gdzie kontynuował naukę w North Carolina School of Arts, ostatecznie nie udało mu się ukończyć tej szkoły. Tam jednak odkrył swoją miłość do fotografii. Wrócił do Nowego Jorku już jako fotograf amator.

W latach 80. związał się z 303 Gallery, która również wystawiała pracę artystów takich jak Doug Aitken czy Karen Kilimnik. Mając 17 lat poznał Andy’ego Warhola, który zaproponował mu pierwszą pracę jako fotograf dla magazynu Interview. W tym okresie jego przyjaciółmi byli Keith Haring i Jean-Michel Basquiat^[8][9][10].

Jego prace wielokrotnie gościły na okładkach najbardziej prestiżowych magazynów takich jak „Details”, „GQ”, „i-D”, „Rolling Stone”, „The New York Times”, „Vogue”, „The Face” czy „Vanity Fair”^[11][12].

Przed jego obiektywem stanęły także najbardziej kontrowersyjne gwiazdy, m.in.: Avril Lavigne, Eminem, Angelina Jolie, Madonna, Lady Gaga, Gisele Bündchen, Naomi Campbell^[13], Pamela Anderson, Mariah Carey (w 2013 podczas pracy nad singlem Almost Home), Christina Aguilera, Amanda Lepore, Elton John, Courtney Love czy Britney Spears. Współpracował też z H&M, bebe Stores, Ecco, Siemens, Motorola, HBO, MTV i Paramount.

W 2003 zadebiutował jako reżyser telewizyjnego filmu dokumentalnego Darkfibre Entertainment Ltd. Klauni w rajtuzach (Clowns in the Hood). Za realizację krótkometrażowego filmu Krumped (2004) o hip-hopie otrzymał nagrodę Jury Aspen Shortsfest oraz na Sundance Film Festival. Z kolei za Rize (2005)^[14] z udziałem Tommy’ego the Clowna i Kevina Richardsona jako najlepszy film dokumentalny odebrał nagrodę na Bangkok International Film Festival. Został także uhonorowany nagrodą Vito Russo GLAAD Media Awards^[15]. Wyreżyserował też teledyski różnych wykonawców, takich jak Moby, Mariah Carey, Robbie Williams, Christina Aguilera czy Elton John^[16].

W 2011 miał wystawę swoich prac w The Lever House w Nowym Jorku, Museo Arte Contemporáneo de Puerto Rico w Portoryko (Muzeum Sztuki Współczesnej), Hangaram Design Museum w Seulu i Galerie Rudolfinum w Pradze. W następnych latach brał udział w wystawach w Los Angeles County Museum of Art w Los Angeles (2012), Musée d’Orsay w Paryżu (2013), National Portrait Gallery w Waszyngtonie (2014) i OstLicht Galerie fur Fotografie w Wiedniu (2014). Jedną z jego największych artystycznych solowych ekspozycji była w Fotografiska Museet w Szwecji (2013). W 2014 jego seria „Land Scape” prezentowana była w Nowym Jorku, Wiedniu, Londynie i Paryżu. W 2015 LaChapelle miał wystawy międzynarodowe, w tym MAC Lima w Peru, Palazzo delle Esposizioni w Rzymie i Museo de Arte Contemporáneo w Chile. W 2016 jego prace Lachapelle zostały zaprezentowane w The Victoria and Albert Museum w Londynie, DSC w Pradze, w kilku miejscach w Montevideo w Urugwaju oraz The Edward Hopper House w Nowym Jorku. Inne wybrane ekspozycje muzealne obejmują: National Portrait Gallery w Waszyngtonie, Los Angeles County Museum of Art, Muzeum Narodowe w Krakowie, Kestner-Gesellschaft w Hanowerze, Shanghai Duolun Museum of Modern Art w Szanghaju, Museum of Contemporary Canadian Art w Toronto, Palazzo Reale w Mediolanie czy KunstHausWien w Wiedniu.

• LaChapelle Land (New York: Simon & Schuster, in association with Callaway, 1996) - ISBN 0-684-83302-6
• David LaChapelle Exhibition (Palazzo delle Esposizioni, 1999)
• Hotel LaChapelle (Boston: Little, Brown, 1999) - ISBN 0-8212-2636-3
• David LaChapelle, Barbican Gallery (Barbican, 2002) ISBN 978-390-12471-1-8
• David LaChapelle, If You Want Reality, Take the Bus (Artmosphere, 2003)
• David LaChapelle, second edition (Milan: Photology, 2004) - ISBN 88-88359-14-1
• LaChapelle Land, deluxe edition (New York: Channel Photographics, in association with Callaway, 2005) - ISBN 0-9766708-0-1
• LaChapelle, Artists and Prostitutes (Köln: Taschen, 2006) - ISBN 3-8228-1617-5
• David LaChapelle (Maurani & Noirhomme, 2006)
• LaChapelle, Heaven to Hell (Köln: Taschen, 2006) - ISBN 3-8228-2572-7
• David LaChapelle (Firenze: Giunti, 2007) - ISBN 978-88-09-05702-9
• David LaChapelle: al Forte Belvedere (Firenze: Giunti, 2008) - ISBN 978-88-09-06232-0
• David LaChapelle (Hamburg: Stern Gruner + Jahr AG & Co., 2008) - ISBN 978-3-570-19772-1
• David LaChapelle: Jesus is My Homeboy (Robilant & Voena, 2008)
• David LaChapelle: the Rape of Africa (Amsterdam: Reflex, 2009) - ISBN 978-90-71848-07-0
• David LaChapelle, Delirios de Razon (212 Production, 2009) ISBN 978-607-95300-0-6
• David LaChapelle, Moca Taipei Catalogue (Pascal de Sarthe & Fred Torres Collaborations for Taipei Culture Foundation/Museum of Contemporary Art, Taipei, 2010) ISBN 978-986-85294-7-2
• Taschen 30th Anniversary: Golden Book of the Year (Köln: Taschen, 2010) ISBN 978-3-8365-2284-7
• David LaChapelle: Bliss Amongst Chaos (Fred Torres Collaborations, 2010) ISBN 978-0-615-38204-3
• David LaChapelle, Maybach: Going Places (Daimler AG, 2010)
• Borders and Frontiers (Oakland University Art Gallery, 2011)
• David LaChapelle, Earth Laughs in Flowers (Distanz Verlag, 2011) ISBN 978-3-942405-29-4
• David LaChapelle: Lost and Found (Pavleye Art and Culture, 2011) ISBN 978-80-905006-0-0
• Nosotros: La Humanidad Al Borde (Museo de Arte Contemporaneo de Puerto Rico, 2011) ISBN 978-1-881723-06-6
• Thus Spoke LaChapelle (Arbor vitae, Revnice, and Pavleye Art & Culture, 2011) ISBN 978-80-87164-86-0
• LaChapelle: Exhibition at Robilant & Voena, London (Robilant & Voena, 2012) ISBN 978-0-9563650-6-4
• David LaChapelle: Earth Laughs in Flowers (Fred Torres Collaboration, 2012)
• David LaChapelle: In Seoul (Fred Torres Collaborations and de Sarthe Gallery, 2012)
• Burning Beauty (BankerWessel, Elanders Faith & Hassler, and Fotografiska) ISBN 978-91-86741-02-0
• Still Life (Galerie Daniel Templon and Communic'Art, 2013) ISBN 978-2-917515-12-9
• Land Scape: At Paul Kasmin Gallery (Damiani, 2013) ISBN 978-88-6208-331-7
• David LaChapelle, Land Scape: At Robilant & Voena (Pure Print, 2014) ISBN 978-0-9574284-2-3
• Once in the Garden at OstLicht: Galerie fur Fotografie, (Brandstatter Verlag, 2014) ISBN 978-3-85033-825-7
• David LaChapelle: Fotografia1s, (Tarea Asociacion Gradica Educativa, 2015) ISBN 978-612-46573-2-0
• David LaChapelle: Dopo il Dilulvio, (Giunti Arte Mostre Musei, 2015) ISBN 978-88-09-81607-7
• Botticelli Reimagined (Harry N. Abrams, 2016) ISBN 978-1-85177-870-6

• David LaChapelle w bazie IMDb (ang.)
• David LaChapelle w bazie Filmweb