Delta 1000 – Wikipedia, wolna encyklopedia
Rodzina rakiet nośnych Delta | |
Start Delty 1910 z satelitą OSO-8 | |
Producent | |
---|---|
Koszt wystrzelenia | 26,49 mln USD (kurs z 1985) |
Data pierwszego startu | 23 września 1972 |
Data ostatniego startu | 21 czerwca 1975 |
Statystyki | |
Wszystkie starty | 8 |
Udane starty | 8 (100%) |
Nieudane starty | 0 |
Zdolność wynoszenia | |
Siła ciągu przy starcie | 2287,5 kN |
Wymiary | |
Długość | 35 m |
Średnica | 2,44 m |
Masa całkowita | 130 286 kg |
Stopnie rakiety | |
Stopień 0. | |
Stopień 1. | |
Stopień 2. | |
Stopień 3. | |
Stopień 4. |
Delta 1000 – seria amerykańskich rakiet nośnych Delta, oblatana w latach 1972–1975. Była to pierwsza seria rakiet Delta wykorzystująca stopień Thor ELT, będący wydłużoną do 22,4 m wersją rakiety Thor.
Część rakiet tej serii uzyskała nazwę Straight Eight (dosłownie: prosta ósemka). Nazwa ta odnosiła się do średnicy drugiego stopnia rakiety oraz przestrzeni ładunkowej, wynoszącej 8 stóp (ok. 2,44 m), czyli tyle samo co centralny człon rakiety[2].
System oznakowania
[edytuj | edytuj kod]- Pierwsza cyfra (model stopnia centralnego i silników pomocniczych):
- 1: Thor ELT (silnik MB-3-3), Castor 2
- Druga cyfra (liczba silników pomocniczych):
- 4: cztery silniki
- 6: sześć silników
- 9: dziewięć silników
- Trzecia cyfra (model stopnia górnego):
- 0: Delta-F (silnik AJ-10-118F)
- 1: Delta-P (silnik TR-201)
- Czwarta cyfra (model opcjonalnego silnika ucieczkowego):
- 0: brak
- 3: Star-37D
- 4: Star-37E
Starty
[edytuj | edytuj kod]- 23 września 1972, 13:20 GMT; konfiguracja 1604; s/n Delta 90; miejsce startu: Cape Canaveral Air Force Station (SLC-17B), USA
Ładunek: Explorer 47; Uwagi: start udany - 10 listopada 1972, 01:14 GMT; konfiguracja 1914; s/n Delta 92; miejsce startu: Cape Canaveral Air Force Station (SLC-17B), USA
Ładunek: Anik A1; Uwagi: start udany – błędne oznaczenie, użyty został stopień Delta-F. - 20 kwietnia 1973, 23:47 GMT; konfiguracja 1914; s/n Delta 94; miejsce startu: Cape Canaveral Air Force Station (SLC-17B), USA
Ładunek: Anik A2; Uwagi: start udany - 10 czerwca 1973, 14:13 GMT; konfiguracja 1913; s/n Delta 95; miejsce startu: Cape Canaveral Air Force Station (SLC-17B), USA
Ładunek: Explorer 49; Uwagi: start udany - 26 października 1973, 02:26 GMT; konfiguracja 1604; s/n Delta 97; miejsce startu: Cape Canaveral Air Force Station (SLC-17B), USA
Ładunek: Explorer 50; Uwagi: start udany - 16 grudnia 1973, 06:18 GMT; konfiguracja 1900; s/n Delta 99; miejsce startu: Vandenberg Air Force Base (SLC-2W), USA
Ładunek: Explorer 51; Uwagi: start udany - 10 kwietnia 1975, 23:50 GMT; konfiguracja 1410; s/n Delta 109; miejsce startu: Vandenberg Air Force Base (SLC-2W), USA
Ładunek: GEOS-C; Uwagi: start udany - 21 czerwca 1975, 11:43 GMT; konfiguracja 1610; s/n Delta 112; miejsce startu: Cape Canaveral Air Force Station (SLC-17B), USA
Ładunek: OSO-8; Uwagi: start udany
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Mark Wade: Delta 1000. Encyclopedia Astronautica. [dostęp 2016-08-31].
- ↑ a b Ed Kyle: Extended Long Tank Delta. Space Launch Report, 9 kwietnia 2010. [dostęp 2016-08-31].