Deponent – Wikipedia, wolna encyklopedia

Deponent – osoba, przedsiębiorstwo lub organizacja, która złożyła depozyt. W odniesieniu do deponentów nie należy stosować terminu depozytariusz, ponieważ odnosi się on do osoby lub instytucji, która przyjmuje depozyt[1].

W znaczeniu ekonomicznym deponent składa zazwyczaj depozyt bankowy w postaci pieniężnej lub rzeczowej[2]. W zamian za ulokowanie depozytu pieniężnego, bank płaci deponentowi odsetki, które są zależne głównie od długości zadeklarowanego czasu depozytu i stóp procentowych na rynku.

W znaczeniu prawniczym deponentem określano dawniej świadka składającego zeznanie[3].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. depozytariusz – Słownik języka polskiego PWN [online], sjp.pwn.pl [dostęp 2024-08-10] (pol.).
  2. Słownik terminów, www.money.pl (dostęp: 10 maja 2008)
  3. Słownik na www.bankier.pl (dostęp: 10 maja 2008)