Depozyt bankowy – Wikipedia, wolna encyklopedia

Depozyt bankowy – ogólne określenie przyjmowanych przez banki wkładów i lokat pieniężnych od klientów oraz usługa bankowa polegająca na przyjmowaniu na przechowanie w szczególności papierów wartościowych, biżuterii, kruszców szlachetnych, numizmatów lub dokumentów.

Podstawowe rodzaje depozytów

[edytuj | edytuj kod]
  • Depozyty na żądanie (a’vista) – depozyty, które można wycofać (wypłacić) z banku w dowolnym momencie. Taki charakter mają depozyty gromadzone na rachunkach rozliczeniowych bieżących i pomocniczych oraz na rachunkach oszczędnościowo-rozliczeniowych. Za depozyty a’vista banki oferują zazwyczaj niższą stopę procentową niż za depozyty terminowe.
  • Depozyty terminowe (zwane też lokatami terminowymi) – depozyty, które można wycofać dopiero po upływie umownego terminu. Wypłata przed terminem umownym oznacza najczęściej utratę naliczonych odsetek. Oprocentowanie depozytów terminowych jest zazwyczaj wyższe niż depozytów a’vista.

Oprocentowanie depozytów

[edytuj | edytuj kod]

Oprocentowanie depozytów jest zwyczajowo wyrażane procentowo w ujęciu rocznym. Wysokość odsetek można wyznaczyć z następującego wzoru (kapitalizacja odsetek w dacie zapadalności):

gdzie:

  • – wysokość odsetek,
  • – nominał depozytu (zdeponowana kwota),
  • – długość okresu utrzymania depozytu (w dniach),
  • – oprocentowanie depozytu podawane w skali roku (w procentach).

Systemy gwarantowania depozytów

[edytuj | edytuj kod]

W celu zapewnienia bezpieczeństwa wkładów bankowych w wielu krajach objęte są one systemami gwarantowania depozytów. Oznacza to, że nawet w przypadku bankructwa banku, klienci mogą odzyskać całość lub część swoich wkładów (zazwyczaj do określonej kwoty). Tworzone są w tym celu specjalne fundusze, które w razie potrzeby wypłacającą poszkodowanym klientom rekompensaty.

Wkłady bankowe gwarantowane są w Polsce przez Bankowy Fundusz Gwarancyjny. Wkłady nieprzekraczające 100 tys. EUR gwarantowane są w 100%[1]. Przepis ten obowiązuje od 2011 r. W przypadku konta wspólnego, ta kwota jest dwa razy większa i wynosi 200 tys. EUR. Historycznie, BFG wprowadził częściową gwarancję środków w 1994 r. Następnie, gwarantowana kwota została zwiększona do 100% do 50 tys. EUR w obliczu kryzysu w 2008 i miała na celu nakłonić ludzi do zatrzymania swoich oszczędności w bankach.[2]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. D. Krupa, D. Walczak, E. Chojnacka, Preferencje w zakresie form alokacji oszczędności gospodarstw domowych w Polsce, Copernican Journal of Finance & Accounting, Vol 1, No 1, s. 114.
  2. Czy lokaty są bezpieczne? Czy można na nich stracić? [online], direct.money.pl [dostęp 2022-07-06].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]