Dom Jana z Dziekanowic w Krakowie – Wikipedia, wolna encyklopedia
nr rej. A-47 z dnia 17.05.1965 | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miejscowość | |
Adres | |
Typ budynku | |
Położenie na mapie Starego Miasta w Krakowie | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |
Położenie na mapie Krakowa | |
50°03′23,6″N 19°56′14,4″E/50,056556 19,937333 |
Dom Jana z Dziekanowic – zabytkowa kamienica, zlokalizowana przy ulicy Kanoniczej na krakowskim Starym Mieście.
Kamienica została wzniesiona na początku XV wieku z fundacji kanonika Jana z Dziekanowic. W 1455 została doszczętnie strawiona przez pożar. Odbudowano ją pod koniec XV wieku. W I połowie XVI wieku dom przeszedł przebudowę, podczas której powstały gotycko-renesansowe obramowania okien elewacji oraz detale architektoniczne[1].
W 1979, podczas badań archeologicznych, znaleziono w piwnicach tylnej oficyny kamienicy skarb żelaznych grzywien siekieropodobnych, pochodzących z II połowy IX wieku. Były one ukryte w jamie o wymiarach 108 x 210 cm i głębokości około 100 cm o ścianach częściowo obudowanych drewnem dębowym i jodłowym, zlokalizowanej w centralnej części wczesnośredniowiecznego wału Okołu. W skład skarbu wchodziło 4212 płacideł o łącznej wadze 3630 kg. Znalezisko znajduje się w Dziale Krakowa Przedlokacyjnego Muzeum Archeologicznego[2].
17 maja 1965 kamienica została wpisana do rejestru zabytków[3]. Znajduje się także w gminnej ewidencji zabytków[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Ulica Kanonicza – Przewodnik Kraków
- ↑ Skarb żelaznych grzywien [online], Wirtualne Muzea Małopolski [dostęp 2022-03-08] (pol.).
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych miasta Krakowa
- ↑ Gminna ewidencja zabytków Krakowa