Dornier Do 31 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Dornier Do 31

Dane podstawowe
Państwo	Niemcy
Producent	Dornier Flugzeugwerke GmbH
Typ	samolot transportowy
Konstrukcja	górnopłat o konstrukcji metalowej
Załoga	2
Historia
Data oblotu	10 lutego 1967
Dane techniczne
Napęd	2 dwuprzepływowe silniki odrzutowe Rolls Royce Pegasus S-2 4 silniki nośne Rolls Royce RB 162-4D
Ciąg	68,95 kN (7030 kG) 19,57 kN (1995 kG)
Wymiary
Rozpiętość	18,06 m
Długość	20,88 m
Wysokość	8,53 m
Powierzchnia nośna	57,00 m²
Masa
Własna	22 500 kg
Użyteczna	3 500 kg
Startowa	27 500 kg
Zapas paliwa	8 000 l
Osiągi
Prędkość maks.	730 km/h
Prędkość przelotowa	650 km/h
Wznoszenie maks. w locie pionowym	26 m/s
Pułap	10 500 m
Zasięg	1 800 km
Dane operacyjne
Liczba miejsc
36 żołnierzy lub 3 samochody lub 24 pary noszy z rannymi
Użytkownicy
Niemcy
Multimedia w Wikimedia Commons

Dornier Do 31 – niemiecki eksperymentalny samolot transportowy pionowego startu i lądowania.

W połowie lat 60. w niemieckiej wytwórni lotniczej Dornier Flugzeugwerke GmbH opracowano eksperymentalny wojskowy samolot transportowy pionowego startu i lądowania. Pierwszy lot samolotu oznaczonego jako Dornier Do 31E odbył się w dniu 10 lutego 1967 roku, przy czym był to normalny start z lotniska. Dopiero drugi prototyp posłużył do prób statycznych. Zbudowano jeszcze trzeci prototyp który posłużył do prób pionowego startu i lądowania. Po serii prób ostatecznie wycofano się z tego projektu w 1970 roku, rezygnując z dalszych prób i rozwijania tego projektu.

Samoloty Dornier Do 31E były używane wyłącznie do lotów próbnych w jednostce eksperymentalnej Luftwaffe – Erprobungsstelle 64 w latach 1967 - 1970. Po rezygnacji z dalszych badań samoloty przekazano do muzeum. Jeden znajduje się w Dornier-Museum w Friedrichshafen a drugi w Deutsches Museum Flugwerft Schleissheim w Oberschleißheim.

Samolot Dornier Do 31 był górnopłatem o konstrukcji całkowicie metalowej. Skrzydło klasyczne pokryte laminatem. Do lotu poziomego służyły mu dwa silniki odrzutowe, a do lotu pionowego dodatkowo cztery silniki nośne.

Kadłub ma przekrój kołowy o średnicy 3,2 m, do wnętrza kadłuba prowadzi tylna rampa otwierana hydraulicznie. Wewnątrz kadłuba może przebywać 36 żołnierzy z pełnym uzbrojeniem lub 3 samochody terenowe lub 24 pary noszy z rannymi.

Podwozie trzypodporowe z kołem przednim, chowane w locie.

Samolot był wyposażony w 2 silniki odrzutowe o ciągu 68,95 kN każdy do lotu poziomego z możliwością zmiany położenia dysz. Ponadto do lotu pionowego wyposażony w 4 silniki odrzutowe o ciągu 19,57 kN w dwóch zespołach.

• Dornier Do-31E. „Skrzydlata Polska”. 32 (1048), s. 18, 8 sierpnia 1971. Wydawnictwo Komunikacji i Łączności. 
• Dornier Flugzeuge Aircraft. Dornier GmbH Friedrichshafen Museum, 1983, s. 119, 146. (ang. • niem.).
• Tobias Billig: Dornier Do 31. Geschichte der Luftwaffe, 2013-11-25. [dostęp 2014-08-14]. (niem.).