Dorzecze Górnego Sanu – Wikipedia, wolna encyklopedia

Dorzecze Górnego Sanu
kod: PLH180021
Ilustracja
San w Sanoku
obszar mający znaczenie dla Wspólnoty
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Położenie

powiat leski,
powiat sanocki

Mezoregion

Pogórze Bukowskie, Góry Sanocko-Turczańskie, Bieszczady Zachodnie

Data utworzenia

2011

Powierzchnia

1578,67 ha

Obszary chronione

3 rezerwaty przyrody

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Dorzecze Górnego Sanu”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Dorzecze Górnego Sanu”
Ziemia49°32′06″N 22°16′00″E/49,535000 22,266667

Dorzecze Górnego Sanu (PLH180021) – projektowany specjalny obszar ochrony siedlisk, aktualnie obszar mający znaczenie dla Wspólnoty, obejmujący dolinę Sanu na odcinku od zapory w Myczkowcach do mostu w Sanoku oraz doliny: Hoczewki, Osławy, Osławicy, Kalniczki-Tarnawki i Sanoczka. Tak ujęty obszar zajmuje powierzchnię 1578,67 ha.

Typy siedlisk przyrodniczych

[edytuj | edytuj kod]

Ochroną objęto tu następujące siedliska z załącznika I dyrektywy siedliskowej:

Występują tu następujące gatunki z załącznika II:

Inne formy ochrony przyrody

[edytuj | edytuj kod]

Większość (65,99%) terenów obszaru wchodzi w skład Wschodniobeskidzkiego Obszaru Chronionego Krajobrazu, 5,45% leży w granicach Obszaru Chronionego Krajobrazu Beskidu Niskiego.

W obrębie obszaru znajdują się 3 rezerwaty przyrody: Nad Jeziorem Myczkowieckim, Przełom Sanu pod Grodziskiem i Przełom Osławy pod Mokrem.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Kukuła K., Bylak A., Gawroński S., Scelina M. 2012. Dorzecze Górnego Sanu. pp. 114-119. W: Rogała D., Marcela A. (red.). Obszary Natura 2000 na Podkarpaciu. Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Rzeszowie, Rzeszów 2012. ISBN 978-83-934061-1-1

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]