Eluat – Wikipedia, wolna encyklopedia

Proces elucji na kolumnie chromatograficznej podczas chromatografii cieczowej. Od góry: eluent (faza ciekła), faza stała z zaadsorbowaną substancją, eluat

Eluat – roztwór zawierający substancje wymyte. Podczas chromatografii kolumnowej stanowi go płyn wypływający z kolumny chromatograficznej. Proces wymywania nosi wówczas nazwę elucji, a faza wymywająca z fazy stałej to eluent[1]. Odbierane frakcje eluatu zawierają składniki rozdzielanych mieszanin, kolejno wymywane z kolumny[2]. W chromatografii bibułowej eluatem jest roztwór uzyskany po wymyciu substancji z bibuły[1].

Eluatem nazywa się również pobierany z generatora izotopów roztwór zawierający pożądany izotop pochodny[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Encyklopedia techniki. Chemia. Warszawa: WNT, 1965.
  2. ↑ a b Leksykon naukowo-techniczny z suplementem. T. A-O. Warszawa: WNT, 1989, s. 198. ISBN 83-204-0969-1.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Eluat&oldid=73606205”