Eugenia Maresch – Wikipedia, wolna encyklopedia

Eugenia Maresch

Pełne imię i nazwisko	Eugenia Barbara Maresch
Data i miejsce urodzenia	1935 Wileńszczyzna
Zawód, zajęcie	fizyczka, historyczka, publicystka, działaczka społeczna
Miejsce zamieszkania	Londyn
Narodowość	polsko-brytyjska
Alma Mater	Politechnika w Leeds
Odznaczenia

Eugenia Barbara Maresch (ur. 1935 na Wileńszczyźnie)^[1] – polska i brytyjska fizyczka, historyczka, publicystka, promotorka polskiego dziedzictwa kulturalnego w Wielkiej Brytanii, od 1947 mieszka i działa w Londynie.

Eugenia Maresch urodziła się w 1935 na Wileńszczyźnie w wojskowej rodzinie. W lutym 1940 deportowana do Kraju Ałtajskiego na Syberii. W 1942 wraz z armią gen. Władysława Andersa przybyła do Iranu. Od 1943 do 1947 przebywała w obozie dla polskich uchodźców w Valivade w Indiach. W 1947 przeprowadziła się do Anglii, gdzie uczęszczała do polskiego Gimnazjum i Liceum im. Marii Curie-Skłodowskiej w Grendon Hall (1948–1951) oraz do angielskiego gimnazjum Salts High School w Yorkshire. Ukończyła studia matematyczno-fizyczne na Politechnice w Leeds. Pracowała w klinice radioizotopów szpitala St. George, Royal Cancer Research Institute w Londynie oraz w szkołach^[2].

Zaangażowana w działalność społeczną i charytatywną. Publikuje na tematy aktualne i historyczne. Wchodziła w skład Naczelnictwa ZHP poza granicami kraju (1990–1996), Rady Polskiego Ośrodka Społeczno-Kulturalnego (POSK), przewodniczyła Komisji Bibliotecznej (1989–2000); trzech Światowych Kongresów Nauki i Badań Państw Centralnej i Wschodniej Europy. W 1990 rozpoczęła komputeryzację i modernizację Biblioteki POSK. Organizowała praktyki biblioteczne dla studentów z Polski, we współpracy m.in. z Biblioteką Narodową, Instytutem Bibliotekoznawstwa Uniwersytetu Warszawskiego czy Zakładem Narodowym im. Ossolińskich we Wrocławiu. Od 1994 wiceprezeska Brytyjskiego Towarzystwa Conradystów (Joseph Conrad Society UK). Sekretarz Towarzystwa Popierania Nauki Polskiej w Londynie (TPNP), członkini Towarzystwa Historyczno-Literackiego w Paryżu^[2].

W 1996 na wniosek Stowarzyszenia Polskich Kombatantów w Wielkiej Brytanii została powołana do Komitetu „Roku Pamięci Narodowej” jako odpowiedzialna za zbiorową rejestrację grobów polskich na cmentarzach brytyjskich. Członkini rady powierników Polskiej Fundacji Kulturalnej (1996–2005). W 1999 powołana przez Ministra Edukacji Narodowej w skład Rady Dziedzictwa Archiwalnego. W 2000 weszła w skład Polsko-Brytyjskiej Komisji Historycznej do zbadania dokumentacji wkładu polskiego wywiadu w II wojnie światowej. Od 2001 do 2005 była w zespole powierników Fundacji „Polonia Aid Foundation Trust”, od 2003 w Radzie Studium Polski Podziemnej (od 2014 prezeska^[3]) oraz Instytutu Polskiego i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie, a od 2005 w Radzie Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa^[2].

• Eugenia Maresch: Katyn 1940: The Documentary Evidence of the West’s Betrayal. Stroud: Spellmount, 2010, s. 271. ISBN 978-0-7524-5535-8.
• Eugenia Maresch: Polish forces in defence of the British isles 1939–1945. London: Federation of Poles in Great Britain, 2006, s. 112. ISBN 0-9543217-0-7.

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski^[2]
• Kustosz Pamięci Narodowej (2009)^[4]
• Odznaka Honorowa i Medal Pamiątkowy „Kustosza Tradycji, Chwały i Sławy Oręża Polskiego (2009)”^[5]
• Doroczna Nagroda Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w kategorii ochrona dziedzictwa narodowego (2016)^[6]
• Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2016)^[7]
• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2019)^[8]