Explorer 2 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Start rakiety nośnej Jupiter C z satelitą Explorer 2 na pokładzie

Explorer 2 (EXPLR2) – amerykański satelita naukowy programu Explorer, wystrzelony 5 marca 1958 r. o 18:27 GMT.

Technicznie podobny do Explorera 1. Miał kontynuować badania pasów van Allena rozpoczęte przez satelitę Explorer 1.

Misja nie powiodła się – satelita nie osiągnął orbity. Nie zadziałał czwarty stopień rakiety nośnej Jupiter C. Ostatni człon, satelita, osłona zewnętrzna i aparatura Van Allena spadły z wysokości 320 km do Atlantyku, gdzieś w rejonie wyspy Trynidad[1]. Biały Dom w oficjalnym oświadczeniu podał, że prezydent czuje się „zawiedziony”[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Michael D'antonio: Wyścig na orbitę. Warszawa: Prószyński Media Sp. z o.o., 2012, s. 228-229. ISBN 978-83-7839-025-1.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]