Fernando Belaúnde Terry – Wikipedia, wolna encyklopedia

Fernando Belaúnde Terry

Data i miejsce urodzenia	7 października 1912 Lima
Data i miejsce śmierci	4 czerwca 2002 Lima
Prezydent Peru
Okres	od 28 lipca 1963 do 3 października 1968
Przynależność polityczna	Acción Popular
Poprzednik	Nicolás Lindley
Następca	Juan Velasco Alvarado
Okres	od 28 lipca 1980 do 28 lipca 1985
Poprzednik	Francisco Morales Bermúdez
Następca	Alan García Pérez
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Fernando Belaúnde Terry (ur. 7 października 1912 w Limie, zm. 4 czerwca 2002 tamże) – peruwiański architekt i polityk, dwukrotnie prezydent kraju (w latach 1963–1968 i 1980–1985).

Jego ojcem był Rafael Belaúnde Diez Canseco, premier Peru^[1]. Jego pradziadkiem był generał i prezydent Pedro Díez Canseco, a jego przodkami byli m.in. Francisco Luna Pizarro, Pedro Pizarro i Nicolás de Rivera^[2].

W latach 1924–1935 studiował architekturę w Paryżu, a następnie na Uniwersytecie Miami^[2]. Krótko pracował w Meksyku, a w 1936 roku powrócił do Peru^[1]. Był założycielem branżowego czasopisma Arquitecto Peruano. W 1943 roku został wykładowcą urbanistyki na Uniwersytecie Katolickim w Limie, a następnie na Universidad Nacional de Ingeniería^[2].

W latach 1945–1948 był członkiem Kongresu^[1]. Od 1948 roku pełnił funkcję dziekana Wydziału Architektury Universidad Nacional de Ingeniería^[1].

W 1956 roku wystartował po raz pierwszy w wyborach prezydenckich, uzyskując 36,7% głosów. Początkowo komisja wyborcza odmówiła rejestracji jego kandydatury, ale w wyniku protestów i zamieszek, władze pozwoliły mu wystartować^[2]. W 1957 roku wyzwał na pojedynek posła Eduardo Watsona Cisnerosa i walczył z nim na lotnisku Collique^[2]. W maju 1959 roku został aresztowany i osadzony na wyspie El Frontón, został zwolniony po dwunastu dniach^[2].

Na czele koalicji wygrał wybory prezydenckie w 1963 roku, zdobywając 39% głosów^[2]. W październiku 1968 roku został obalony w wyniku zamachu stanu^[1]. Następnie wyemigrował do Stanów Zjednoczonych, gdzie wykładał m.in. na Uniwersytecie Harvarda i Uniwersytecie Columbia. Do Peru powrócił w 1970 roku, ale został ponownie wygrany z kraju w styczniu 1971 roku. W styczniu 1976 znów powrócił do Peru^[1].

W wyborach prezydenckich w 1980 roku pokonał 14 innych kandydatów, zdobywając 44,9% głosów^[2]. W wyborach w 1985 roku jego partia została zmarginalizowana, a jej kandydat otrzymał jedynie 7% głosów w wyborach prezydenckich. Belaúnde przekazał urząd nowemu prezydentowi, a sam został mianowany senatorem^[2]. Po 1990 roku angażował się w działania opozycji przeciwko rządom Alberto Fujimoriego^[2].

W 2001 roku zrezygnował z przewodzenia swojej partii z powodów zdrowotnych (chorował na nowotwór skóry)^[2]. 24 maja 2002 roku przeszedł udar mózgu i został hospitalizowany, zmarł 4 czerwca 2002 roku^[2].