Flutamid
Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC ) 2-metylo-N -[4-nitro-3-(trifluorometylo)fenylo]propanamid
Inne nazwy i oznaczenia farm. Flutamidum
Ogólne informacje Wzór sumaryczny C11 H11 F3 N2 O3
Masa molowa 276,21 g/mol
Wygląd jasnożółty, krystaliczny proszek[1]
Identyfikacja Numer CAS 13311-84-7
PubChem 3397
DrugBank DB00499
SMILES CC(C)C(=O)NC1=CC(=C(C=C1)[N+](=O)[O-])C(F)(F)F
InChI InChI=1S/C11H11F3N2O3/c1-6(2)10(17)15-7-3-4-9(16(18)19)8(5-7)11(12,13)14/h3-6H,1-2H3,(H,15,17)
InChIKey MKXKFYHWDHIYRV-UHFFFAOYSA-N
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotycząstanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) Klasyfikacja medyczna ATC L02 BB01
Farmakokinetyka Działanie przeciwnowotworowe
Procent wchłaniania 100% (doustnie)
Wiązanie z białkami osocza i tkanek 94–96%
Wydalanie głównie z moczem , 4,2% z kałem
Uwagi terapeutyczne Drogi podawania doustnie
Flutamid (łac. flutamidum ) – organiczny związek chemiczny , pochodna fenylopropanamidu . Substancja o silnym działaniu antyandrogennym . Stosowana jako lek w hormonoterapii , przede wszystkim raka gruczołu krokowego .
Apo‑Flutam Flutamid EGIS Eulexin Farmakologia – Podstawy farmakoterapii, podręcznik dla studentów i lekarzy . Wojciech Kostowski (red.). Wyd. II poprawione. Warszawa: PZWL, 2001. Brak numerów stron w książce L02 : Leki stosowane w terapii hormonalnej
L02A – Hormony i ich pochodne L 02AA – Estrogeny L02AB – Progestageny L02AE – Analogi hormonu uwalniającego gonadotropinę
L02B – Antagonisty hormonów i ich pochodne L02BA – Antyestrogeny L02BB – Antyandrogeny L02BG – Inhibitory enzymów L02BX – Inne