Formacja Nieżywych Schabuff – Wikipedia, wolna encyklopedia

Formacja Nieżywych Schabuff
Ilustracja
Inne nazwy

Formacya Nieżywych Schabuf

Rok założenia

1982[1]

Pochodzenie

Częstochowa

Gatunek

pop, rock

Aktywność

od 1982

Wydawnictwo

Zic Zac, Wifon, D’art Corporation, Universal Music Polska, Pomaton EMI, Intersonus, BMG Poland, Dream Music

Powiązania

Małgorzata Pieńkowska

Skład
Aleksander Klepacz
Jacek Otręba
Marcin Pożarlik
Marcin Serwaciński
Wojciech Wierus
Edyta Rusak
Byli członkowie
Robert Bielecki
Katarzyna Lach
Rafał Łuszczyk
Jacek Pałucha
Małgorzata Pieńkowska
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Formacja Nieżywych Schabuff (dawniej Formacya Nieżywych Schabuf) (FNS) – polski popowy zespół muzyczny założony w 1982 w Częstochowie.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Grupa początkowo działała pod nazwą Formacya Nieżywych Schabuf[2], z Jackiem Pałuchą jako liderem, wokalistą i autorem tekstów. Zespół wykonywał trudną do zaszufladkowania awangardową muzykę kabaretowo-popową. W 1985 roku Formacja wystąpiła na festiwalu w Jarocinie.

Największy rozgłos zespół zdobył w 1988, gdy występował w składzie: Jacek Pałucha (śpiew), Rafał Łuszczyk (bas), Wojciech Wierus (gitara), Aleksander Klepacz i Jacek Otręba (klawisze) oraz Robert Bielecki (perkusja). Wtedy to w Studiu Programu Trzeciego został nagrany ich pierwszy album „Wiązanka melodii młodzieżowych”.

Od momentu wydania płyty grupa zaczęła ogólnopolską karierę. Pochodzący z niej przebój Klub wesołego szampana (z refrenem „Chciałabym, chciała”) do słów Wojciecha Płocharskiego, wykonany razem z aktorką Małgorzatą Pieńkowską, przez trzy tygodnie znajdował się na pierwszym miejscu Listy Przebojów Programu III. Również piosenki Kibel, Swobodny Dżordż i Centrum Wynalazków zajmowały wysokie lokaty na listach przebojów.

W 1989 roku, na skutek odmiennej wizji co do dalszej drogi artystycznej zespołu, Formację opuścił Jacek Pałucha. Rola wokalisty od tej pory przypada Aleksandrowi Klepaczowi. Zmiany personalne oznaczały także modyfikację stylu i zdecydowane skierowanie grupy w kierunku muzyki pop. Zespół nagrał drugą płytę Schaby, z największym przebojem Baboki.

W zespole nastąpiły kolejne niewielkie zmiany personalne i już w 1992 roku powstała kolejna płyta Urodziny, wydana w Studiu S4. Piosenki Żółty rower, Hej, cześć, daj coś zjeść dotarły do drugiego miejsca Muzycznej Jedynki.

W 1994 roku pojawił się album Nasze piosenki najlepsze, w którym w wersjach akustycznych zespół umieścił swoje największe przeboje. W tym roku do zespołu dołączył perkusista Marcin Serwaciński.

Rok 1995 to kolejna płyta Fantomas. Ukazał się na niej przebój lata, pod tytułem Lato. Dzięki tej piosence zespół odebrał wiele nagród m.in. w plebiscycie RMF FM na przebój roku, Muzyczną Nagrodę Teleexpressu za Przebój roku, dwie nagrody w Plebiscycie Rozgłośni Radiowych PLAY-BOX '96: w kategorii Złota Dziesiątka – 2 miejsce oraz I nagroda za Hit roku radiosłuchaczy. Zespół również otrzymał nominację do Fryderyków '96 w kategorii Piosenka roku. W grudniu artyści zagrali świąteczny koncert pt. Formacja Nieżywych Schabuff i przyjaciele. Wzięli w nim udział także: Kayah, De Su, Piasek, Andrzej Krzywy. Koncert retransmitowało Radio dla Ciebie oraz telewizja WOT.

20 września 1996 roku wystąpili na warszawskim koncercie Michaela Jacksona.

W roku 1997 do zespołu dołączyła Katarzyna Lach i razem z nią rok później grupa nagrała singel „Da da da” (cover niemieckiej grupy Trio), który zyskał ogromną popularność. 30 marca tego samego roku na rynku muzycznym ukazała się płyta FOTO. W czerwcu pojawiła się piosenka z tej płyty Ludzie pragną piękna. Utwór ten jest inspirowany filmem Jak to się robi Janusza Kondratiuka z Janem Himilsbachem i Zdzisławem Maklakiewiczem w rolach głównych.

W roku 1999 odbył się jubileusz X-lecia zespołu od wydania pierwszej płyty. 21 czerwca 1999 roku na rynku pojawiła się płyta Z archiwum X-lecia, na której znalazły się przeboje zespołu. Z okazji XX-lecia grupa wzięła także udział w programie TVP2 Szansa na sukces. 2 grudnia 1999 roku w Studio Telewizyjnym w Łęgu Formacja zrealizowała dla TVP2 program Urodziny Formacji Nieżywych Schabuff. Z kolei 31 grudnia program TVP2 zaprosił Formację do udziału w największym przedsięwzięciu telewizyjnym Sylwester 2000.

W 2001 pojawiła się kolejna płyta, na której nagrano największe przeboje zespołu Złota Kolekcja – Klub wesołego szampana. Zespół zaczął przygotowywać się do wydania kolejnej płyty. A. Klepacz napisał teksty, a W. Wierus i J. Otręba skomponowali muzykę. Potem grupa nie pojawiała się przez kilka lat na polskiej scenie muzycznej.

Po 4 latach ciszy, pod koniec stycznia 2003 roku, ukazał się nowy singel grupy, zatytułowany Supermarket, a 17 marca 2003 miała miejsce premiera płyty o tym samym tytule.

W 2007 roku ukazał się singel zespołu Ty promujący nowy album. Do grupy dołączyli nowy basista Marcin Pożarlik. W 2008 do zespołu dołączyła się Edyta Rusak.

Latem 2010 roku ukazał się nowy singiel zatytułowany „Serce z piernika”. Kolejny singiel – „Niewidzialny” – ukazał się 10 października 2010 roku. Podczas trasy koncertowej Lato Zet i Dwójki 2015, zespół zaprezentował premierowo utwór „Bursztyn”[3].

Dyskografia

[edytuj | edytuj kod]
Single
Tytuł Rok Pozycja na liście
LP3
[6]
„Swobodny Dżordż” 1988 3
„Kiedy zamykam oczy” 10
„Klub wesołego szampana” 1
„Centrum wynalazków” 9
„Pta pta” 1989 14
„Faja '89” 10
„Pieśń o Josarianie Szabalala” 1990 32
„Krótka pieśń o miłości” 9
„A Bright People Ball” 33
„Hej, kochanie” 1991 27
„Baboki” 18
„Gwiazdorzy porannej zorzy” 1992 35
„Melodija” 28
„Żółty rower” 1993 12
„Krystyny” 1995 14
„Lato” 2
„Moja mała schizofrenia” 32
„Serce w butonierce” 27
„Zazuzi” 1996 33
„Gołe baby” 32
„Kobiety wino śpiew”[7] 1997 –
„Kochać Czasem Znaczy Umieć Nie Być Razem”[8] 1997 –
„Da da da” 1998 21
„Ludzie pragną piękna”[9] 1998 –
„Mów mi Elvis” 1999 40
„Nic Dobrego Kolego”[10] 2002 –
„Supermarket” 2003 24
„Bułgaria” –
„Oczy niebieskie”[11] 2004 –
„Ty”[12] 2007 –
„Ławka” 2008 –
„Przez chwilę”[13] 2008 –
„Myślman”[14] 2009 –
„Serce z piekarnika”[15] 2010 –
„Niewidzialny”[16] 2010 –
„Kochankowie na czasie”[17] 2013 –
„Między słowami”[18] 2014 –
„Bursztyn”[19] 2015 –
„Ludzie są fajni”[20] 2016 –
„100 butelek do końca świata”[21] 2016 –
„Poranki”[22] 2017 –
„–” singel nie był notowany.

Nagrody i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]
Rok Kategoria Tytułem Nagroda Nota Źródło
1995 Piosenka roku „Lato” Fryderyki 1995 Nominacja [23]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Zapomniane polskie zespoły lat 90. Onet Muzyka, 8 sierpnia. s. 14 z 15. [dostęp 2014-08-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-26)].
  2. ↑ Formacja Nieżywych Schabuff. last.fm. [dostęp 2016-07-24]. (pol.).
  3. ↑ Formacja Nieżywych Schabuff „Bursztyn”. polskieradio.pl, 2015-06-08. [dostęp 2015-08-10].
  4. ↑ Największe przeboje | Formacja Nieżywych Schabuff [online], Archiwum Polskiego Rocka 1960 – 2020 [dostęp 2022-07-04] (pol.).
  5. ↑ Formacja Nieżywych Schabuff – Empik Prezentuje: Dobre Bo Polskie. [dostęp 2022-07-04].
  6. ↑ LP3 – statystyki dla wykonawcy Formacja Nieżywych Schabuff. www.lp3.pl. [dostęp 2015-03-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-03)].
  7. ↑ FNS – Kobiety, Wino I Śpiew. [dostęp 2022-07-04].
  8. ↑ Formacja Nieżywych Schabuff – Kochać Czasem Znaczy Umieć Nie Być Razem. [dostęp 2022-07-04].
  9. ↑ Formacja Nieżywych Schabuff – Ludzie Pragną Piękna. [dostęp 2022-07-04].
  10. ↑ Formacja Nieżywych Schabuff – Nic Dobrego Kolego. [dostęp 2022-07-04].
  11. ↑ Formacja Nieżywych Schabuff – Oczy Niebieskie. [dostęp 2022-07-04].
  12. ↑ Formacja Nieżywych Schabuff – 24H – Muzyka w Interia.pl [online], muzyka.interia.pl [dostęp 2022-07-04].
  13. ↑ Formacja nieżywych schabuff [online], www.fns.pl [dostęp 2022-07-04].
  14. ↑ Formacja Nieżywych Schabuff [online], PolskieRadio.pl [dostęp 2022-07-04].
  15. ↑ Formacja Nieżywych Schabuff [online], PolskieRadio.pl [dostęp 2022-07-04].
  16. ↑ Artykuly w serwisie [online], www.zillertalinfo.eu [dostęp 2022-07-04].
  17. ↑ Formacja Nieżywych Schabuff – Kochankowie Na Czasie. [dostęp 2022-07-04].
  18. ↑ Formacja Nieżywych Schabuff znów filmowo ("piosenka "Między słowami") [online], muzyka.interia.pl [dostęp 2022-07-04] (pol.).
  19. ↑ Formacja Nieżywych Schabuff – Bursztyn. [dostęp 2022-07-04].
  20. ↑ FNS – Ludzie Są Fajni. [dostęp 2022-07-04].
  21. ↑ Jedynka – polskieradio.pl [online], Jedynka – Polskie Radio [dostęp 2022-07-04] (pol.).
  22. ↑ Radio Opole, 54. KFPP: Aleksander Klepacz z Formacją Nieżywych Schabuff zaprezentuje w sobotę nostalgiczne "Poranki" [online], 54. KFPP: Aleksander Klepacz z Formacją Nieżywych Schabuff zaprezentuje w sobotę nostalgiczne "Poranki", 14 września 2017 [dostęp 2022-07-04] (pol.).
  23. ↑ Fryderyki 1995: nominowani i laureaci. www.zpav.pl. [dostęp 2015-03-09].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Wolański R., Leksykon Polskiej Muzyki Rozrywkowej, Warszawa 1995, Agencja Wydawnicza MOREX, ISBN 83-86848-05-7, tu hasło Formacja Nieżywych Shabuff, s. 53.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Formacja_Nieżywych_Schabuff&oldid=73671056”