Franciszek Płonka – Wikipedia, wolna encyklopedia

Franciszek Płonka
Jeleń, Kubacki
Ilustracja
porucznik porucznik
Data i miejsce urodzenia

2 stycznia 1908
Krosno

Data i miejsce śmierci

26 czerwca 1943
Przysietnica

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Krajowa

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari

Franciszek Płonka, ps. Jeleń, Kubacki (ur. 2 stycznia 1908 w Krośnie, zm. 26 czerwca 1943 w Przysietnicy) – dowódca i organizator oddziału krośnieńskiego: OP-11, NOW i AK, brat Orskiego, porucznik.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Zainicjował i założył ponadlokalną organizację wojskową – na spotkaniu 21 listopada 1939 w mieszkaniu urzędnika Sądu Okręgowego – Wiktora Łąckiego Sępa w Jaśle. Pozyskał do współpracy strażników miejscowego więzienia, nawiązał kontakty z terenem ze środowiska przemysłu naftowego, leśnictwa, kolejnictwa, poczty i sądownictwa. Uruchomił punkt kontaktowy w mieszkaniu Marii Filipińskiej, przy ul. Floriańskiej w Jaśle.

Brał udział w napadzie z 26/27 stycznia 1943 wraz z Zenonem Sobotą, Janem Magurą, Stanisławem Magurą, J.Szczepaniakiem – ps. Kos; z Romanem Myśliwcem – ps. Roman, Leopoldem Czuchrą – ps. Pokrzywka i z innymi, na Kasę Zarządu firmy Karpathen Öl Aktiengeselschaft w Krośnie, gdzie zdobyto 789 562 zł. dla potrzeb AK.

Organizował akcje sabotażowe i wywiadowcze na lotnisku w Krośnie. Od Franciszka Płonki Krystyna Samborska w OP-11 AK i otrzymała zadanie, dotyczące pozyskiwania broni i amunicji w Kasynie niemieckim na lotnisku w Krośnie.

20 maja 1943 patrol dywersyjny Franciszka Płonki „Kubackiego” powstrzymał przed nieograniczonym rekwirowaniem bydła, napadając na samochód starosty krośnieńskiego F. Heinischa i kierownika krośnieńskiej rzeźni, jadących na spęd bydła kontyngentowanego. Zabrano im samochód i broń.

Grób Franciszka Płonki

Wraz z Zenonem Sobotą ps. „Korczak” był w składzie grupy, która 26 czerwca 1943 o godz. 7:30 dokonała w Sanoku egzekucji przedwojennego oficera WP i konfidenta gestapo, Franciszka Goryni[1]. W drodze powrotnej podczas postoju między Przysietnicą a Izdebkami celem zmiany opony w samochodzie, nadjechała niemiecka żandarmeria, a podczas strzelaniny zabity został m.in. Franciszek Płonka[2][3][4]. Został odznaczony Krzyżem Virtuti Militari.

Jego żona Stanisława z Bachurskich – Płonka (ur. 1911) – aresztowana przez jasielskie Gestapo, w Oświęcimiu rzuciła się na niesioną na noszach do komory gazowej siostrę Niusię Tarkową i zginęła razem z nią 11 lutego 1943[5]. Grobowiec Franciszka i Stanisławy Płonków ustanowiono w żołnierskiej kwaterze na Cmentarzu Komunalnym w Krośnie[6].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Zagórski 1995 ↓, s. 726.
  2. Zagórski 1995 ↓, s. 726-727.
  3. Płonka Franciszek – Małopolska w II Wojnie Światowej [online], malopolskawiiwojnie.pl [dostęp 2017-11-23] (pol.).
  4. W inskrypcji nagrobnej podano datę śmierci 13 czerwca 1943.
  5. Stanisława Płonka. auschwitz.org. [dostęp 2020-05-05].
  6. Franciszek Płonka. krosno.artlookgallery.com. [dostęp 2021-01-12].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]