Franciszek Zajerski – Wikipedia, wolna encyklopedia
Biskup | ||
| ||
Data i miejsce urodzenia | ||
---|---|---|
Data śmierci | 1631 | |
Biskup pomocniczy łucki | ||
Okres sprawowania | 1622–1631 | |
Wyznanie | ||
Kościół | ||
Nominacja biskupia | 21 lutego 1622 | |
Sakra biskupia | 9 października 1622 |
Data konsekracji | 9 października 1622 |
---|---|
Konsekrator | |
Współkonsekratorzy |
Franciszek Zajerski herbu Ostoja[1] (ur. w 1561[a] w Przemyślu, zm. w 1631) – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy łucki.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Pełnił urzędy proboszcza łuckiego, infułata ołyckiego, kanonika płockiego, dziekana pułtuskiego, archidiakona sandomierskiego. Ufundował seminarium w Ołyce[1].
21 lutego 1622 papież Grzegorz XV prekonizował go biskupem pomocniczym łuckim i biskupem in partibus infidelium argiwskim. 9 października 1622 przyjął sakrę biskupią z rąk biskupa włocławskiego Pawła Wołuckiego. Współkonsekratorami byli biskup pomocniczy włocławski Baltazar Miaskowski oraz biskup pomocniczy płocki Stanisław Starczewski.
Pochowany w Ołyce[1].
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Kasper Niesiecki SI Herbarz polski
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Franciszek Zajerski [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2018-11-28] (ang.).
- GCatholic.org