Franciszek Zajerski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Franciszek Zajerski
Biskup
Herb duchownego
Data i miejsce urodzenia

1561[a]
Przemyśl

Data śmierci

1631

Biskup pomocniczy łucki
Okres sprawowania

1622–1631

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Nominacja biskupia

21 lutego 1622

Sakra biskupia

9 października 1622

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

9 października 1622

Konsekrator

Paweł Wołucki

Współkonsekratorzy

Baltazar Miaskowski,
Stanisław Starczewski

Franciszek Zajerski herbu Ostoja[1] (ur. w 1561[a] w Przemyślu, zm. w 1631) – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy łucki.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Pełnił urzędy proboszcza łuckiego, infułata ołyckiego, kanonika płockiego, dziekana pułtuskiego, archidiakona sandomierskiego. Ufundował seminarium w Ołyce[1].

21 lutego 1622 papież Grzegorz XV prekonizował go biskupem pomocniczym łuckim i biskupem in partibus infidelium argiwskim. 9 października 1622 przyjął sakrę biskupią z rąk biskupa włocławskiego Pawła Wołuckiego. Współkonsekratorami byli biskup pomocniczy włocławski Baltazar Miaskowski oraz biskup pomocniczy płocki Stanisław Starczewski.

Pochowany w Ołyce[1].

  1. a b rok niepwny

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Kasper Niesiecki SI Herbarz polski

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]