French Open 2013 – Wikipedia, wolna encyklopedia

 Osobny artykuł: WTA Tour 2013.
 Osobny artykuł: ATP World Tour 2013.
French Open 2013
ilustracja
Miejsce

 Francja
Paryż, 16. dzielnica

Obiekt

Stade Roland Garros

Nawierzchnia

Ceglana

Data

26.05–09.06.2013

ATP Tour
Kategoria

Wielki Szlem

Pula nagród

10 104 000 €

Drabinka

128S/128Q/64D

WTA Tour
Kategoria

Wielki Szlem

Pula nagród

9 984 000 €

Drabinka

128S/96Q/64D

Zwycięzcy
Gra pojedyncza mężczyzn
Hiszpania Rafael Nadal
Gra podwójna mężczyzn
Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
Gra pojedyncza kobiet
Stany Zjednoczone Serena Williams
Gra podwójna kobiet
Rosja Jekatierina Makarowa
Rosja Jelena Wiesnina
Gra mieszana
Czechy Lucie Hradecká
Czechy František Čermák
2012 2014
Strona internetowa
Rafael Nadal – zdobywca tytułu singlowego
Serena Williams – zdobywczyni tytułu singlowego

French Open 2013 – drugi w sezonie tenisowy turniej wielkoszlemowy, który odbywał się w dniach 26 maja–9 czerwca, tradycyjnie na ziemnych kortach Stade Roland Garros w 16. dzielnicy francuskiego Paryża. Była to 112. edycja rozgrywek. Pula nagród wyniosła 21 017 000 euro[1].

W grze pojedynczej mężczyzn obrońca tytułu, Rafael Nadal, pokonał 6:3, 6:2, 6:3 Davida Ferrera. W grze pojedynczej kobiet Serena Williams pokonała Mariję Szarapową 6:4, 6:4. W deblu mężczyzn bracia Bob i Mike Bryanowie pokonali Michaëla Llodrę i Nicolasa Mahuta 6:4, 4:6, 7:6(4). W grze podwójnej kobiet zwyciężyły Jekatierina Makarowa i Jelena Wiesnina, które w finale pokonały Sarę Errani i Robertę Vinci 7:5, 6:2. W grze mieszanej Lucie Hradecká oraz František Čermák pokonali w meczu o mistrzostwo Kristinę Mladenovic i Daniela Nestora 1:6, 6:4, 10–6.

Cristian Garín zwyciężył w rozgrywkach singlowych chłopców z Alexandrem Zverevem 6:4, 6:1. W rozrywkach dziewcząt Belinda Bencic pokonała Antonię Lottner 6:1, 6:3. Kyle Edmund i Frederico Ferreira Silva wygrali 6:3, 6:3 z Cristianem Garínem i Nicolásem Jarry’m w grze podwójnej chłopców. Barbora Krejčíková wraz z Kateřiną Siniakovą zwyciężyły w finale debla dziewcząt 7:5, 6:2 z Doménicą González i Beatriz Haddad Maią.

Stéphane Houdet, poprzez pokonanie Shingo Kuniedy 7:5, 5:7, 7:6(5), obronił tytuł w grze pojedynczej mężczyzn na wózkach. Sabine Ellerbrock zwyciężyła w grze pojedynczej kobiet na wózkach, pokonując w finale Jiske Griffioen 6:3, 3:6, 6:1. W deblu na wózkach mistrzami zostali Stéphane Houdet oraz ubiegłoroczny zwycięzca, Shingo Kunieda, którzy w ostatnim meczu pokonali Gordona Reida i Ronalda Vinka 4:6, 6:4, 10–6. W grze podwójnej kobiet na wózkach mistrzyniami zostały Jiske Griffioen i Aniek van Koot, dzięki wygranej nad Sabine Ellerbrock i Sharon Walraven 6:2, 6:3.

Cédric Pioline wraz z Fabrice’em Santoro wygrali w rozgrywkach legend poniżej 45 lat z Albertem Costą i Carlosem Moyą po kreczu rywali przy stanie 4:6, 6:4. Andrés Gómez i Mark Woodforde w turnieju legend powyżej 45 lat pokonali w finale 6:1, 7:6(2) Mansura Bahramiego oraz Pata Casha. Lindsay Davenport i Martina Hingis pokonały 6:4, 6:2 Jelenę Diemientjewą i Martinę Navrátilovą w turnieju legend kobiet, dzięki czemu obroniły tytuł z poprzedniego roku.

Turnieje seniorskie

[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza mężczyzn

[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza kobiet

[edytuj | edytuj kod]

Gra podwójna mężczyzn

[edytuj | edytuj kod]

Gra podwójna kobiet

[edytuj | edytuj kod]

Gra mieszana

[edytuj | edytuj kod]

Turnieje juniorskie

[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza chłopców

[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza dziewcząt

[edytuj | edytuj kod]

Gra podwójna chłopców

[edytuj | edytuj kod]

Gra podwójna dziewcząt

[edytuj | edytuj kod]

Turnieje zawodników na wózkach

[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza mężczyzn na wózkach

[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza kobiet na wózkach

[edytuj | edytuj kod]

Gra podwójna mężczyzn na wózkach

[edytuj | edytuj kod]

Gra podwójna kobiet na wózkach

[edytuj | edytuj kod]

Turnieje legend

[edytuj | edytuj kod]

Turniej legend poniżej 45 lat

[edytuj | edytuj kod]

Turniej legend powyżej 45 lat

[edytuj | edytuj kod]

Turniej legend kobiet

[edytuj | edytuj kod]

Rezygnacje

[edytuj | edytuj kod]

Z udziału w zawodach zrezygnowali następujący zawodnicy:

Dzikie karty

[edytuj | edytuj kod]

Francuska federacja tenisowa w porozumieniu z federacjami amerykańską i australijską przyznała dzikie karty zawodnikom, którzy nie uzyskali bezpośredniego awansu do turnieju głównego.

Gra pojedyncza mężczyzn

Francja Marc Gicquel[3]
Stany Zjednoczone Alex Kuznetsov[3]
Francja Nicolas Mahut[3]
Francja Adrian Mannarino[3]
Australia John Millman[3] Australia Nick Kyrgios[4]
Francja Gaël Monfils[3]
Francja Lucas Pouille[3]
Francja Florent Serra[3]

Gra pojedyncza kobiet

Australia Ashleigh Barty[3]
Francja Claire Feuerstein[3]
Francja Stéphanie Foretz Gacon[3]
Francja Caroline Garcia[3]
Francja Irena Pavlovic[3]
Francja Virginie Razzano[3]
Francja Aravane Rezaï[3]
Stany Zjednoczone Shelby Rogers[3]

Gra podwójna mężczyzn

Francja Jonathan Eysseric / Francja Fabrice Martin
Francja Gaël Monfils / Francja Josselin Ouanna
Francja Jonathan Dasnières de Veigy / Francja Florent Serra
Francja Marc Gicquel / Francja Édouard Roger-Vasselin
Francja Pierre-Hugues Herbert / Francja Nicolas Renavand
Francja Albano Olivetti / Francja Maxime Teixeira
Francja Paul-Henri Mathieu / Francja Lucas Pouille

Gra podwójna kobiet

Francja Julie Coin / Francja Pauline Parmentier
Stany Zjednoczone Serena Williams / Stany Zjednoczone Venus Williams
Francja Stéphanie Foretz Gacon / Francja Irena Pavlovic
Francja Caroline Garcia / Francja Mathilde Johansson
Francja Alizé Cornet / Francja Virginie Razzano
Francja Séverine Beltrame / Francja Laura Thorpe
Francja Alizé Lim / Francja Aravane Rezaï

Gra mieszana

Francja Caroline Garcia / Francja Marc Gicquel
Francja Alizé Lim / Francja Jérémy Chardy
Francja Séverine Beltrame / Francja Benoît Paire
Francja Stéphanie Foretz Gacon / Francja Édouard Roger-Vasselin
Francja Julie Coin / Francja Nicolas Mahut
Francja Alizé Cornet / Francja Gilles Simon

Kwalifikanci

[edytuj | edytuj kod]

Zawodnikom z miejsc niezapewniających bezpośredniego udziału w turnieju przysługuje prawo startu w kwalifikacjach, zarówno w singlu kobiet, jak i mężczyzn.

Gra pojedyncza mężczyzn

  1. Czechy Jiří Veselý
  2. Kanada Vasek Pospisil
  3. Belgia Steve Darcis
  4. Hiszpania Pere Riba
  5. Stany Zjednoczone Steve Johnson
  6. Niemcy Andreas Beck
  7. Niemcy Julian Reister
  8. Indie Somdev Devvarman
  9. Hiszpania Pablo Carreño-Busta
  10. Francja Maxime Teixeira
  11. Stany Zjednoczone Denis Kudla
  12. Niemcy Jan-Lennard Struff
  13. Stany Zjednoczone Jack Sock
  14. Hiszpania Daniel Muñoz de la Nava
  15. Polska Michał Przysiężny
  16. Australia James Duckworth

Gra pojedyncza kobiet

  1. Czechy Barbora Záhlavová-Strýcová
  2. Kolumbia Mariana Duque Mariño
  3. Stany Zjednoczone Vania King
  4. Ukraina Julija Bejhelzimer
  5. Argentyna Paula Ormaechea
  6. Stany Zjednoczone Grace Min
  7. Słowacja Anna Schmiedlová
  8. Niemcy Dinah Pfizenmaier
  9. Czechy Sandra Záhlavová
  10. Kazachstan Galina Woskobojewa
  11. Izrael Julja Gluszko
  12. Słowacja Zuzana Kučová

Szczęśliwi przegrani

[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza mężczyzn

  1. Stany Zjednoczone Rhyne Williams
  2. Austria Andreas Haider-Maurer
  3. Ukraina Illa Marczenko

Obrońcy tytułów

[edytuj | edytuj kod]

Tabela prezentuje obrońców tytułu z 2012 roku oraz mistrzów z roku 2013.

Konkurencja Mistrzowie 2012 Mistrzowie 2013
gra pojedyncza mężczyzn Hiszpania Rafael Nadal Hiszpania Rafael Nadal
gra pojedyncza kobiet Rosja Marija Szarapowa Stany Zjednoczone Serena Williams
gra podwójna mężczyzn Kanada Daniel Nestor
Białoruś Maks Mirny
Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
gra podwójna kobiet Włochy Sara Errani
Włochy Roberta Vinci
Rosja Jekatierina Makarowa
Rosja Jelena Wiesnina
gra mieszana Indie Sania Mirza
Indie Mahesh Bhupathi
Czechy Lucie Hradecká
Czechy František Čermák
gra pojedyncza chłopców Belgia Kimmer Coppejans Chile Cristian Garín
gra pojedyncza dziewcząt Niemcy Annika Beck Szwajcaria Belinda Bencic
gra podwójna chłopców Australia Andrew Harris
Australia Nick Kyrgios
Wielka Brytania Kyle Edmund
Portugalia Frederico Ferreira Silva
gra podwójna dziewcząt Rosja Darja Gawriłowa
Rosja Irina Chromaczowa
Czechy Barbora Krejčíková
Czechy Kateřina Siniaková
gra pojedyncza mężczyzn na wózkach Francja Stéphane Houdet Francja Stéphane Houdet
gra pojedyncza kobiet na wózkach Holandia Esther Vergeer Niemcy Sabine Ellerbrock
gra podwójna mężczyzn na wózkach Francja Frédéric Cattaneo
Japonia Shingo Kunieda
Francja Stéphane Houdet
Japonia Shingo Kunieda
gra podwójna kobiet na wózkach Holandia Marjolein Buis
Holandia Esther Vergeer
Holandia Jiske Griffioen
Holandia Aniek van Koot
turniej legend poniżej 45 lat Hiszpania Albert Costa
Hiszpania Carlos Moyá
Francja Cédric Pioline
Francja Fabrice Santoro
turniej legend powyżej 45 lat Stany Zjednoczone John McEnroe
Stany Zjednoczone Patrick McEnroe
Ekwador Andrés Gómez
Australia Mark Woodforde
turniej legend kobiet Stany Zjednoczone Lindsay Davenport
Szwajcaria Martina Hingis
Stany Zjednoczone Lindsay Davenport
Szwajcaria Martina Hingis

Porażki rozstawionych

[edytuj | edytuj kod]

Poniższe tabele prezentują porażki zawodników z rozstawieniem z podziałem na dzień zawodów, datę i rundę, w której tenisista odpadł.

Gra pojedyncza mężczyzn

[edytuj | edytuj kod]
Dzień Data Etap Zwycięzca Pokonany Wynik
2 27 maja 1 runda Francja Gaël Monfils (WC) Czechy Tomáš Berdych (5) 7:6(8), 6:4, 6:7(3), 6:7(4), 7:5
Hiszpania Daniel Gimeno-Traver Argentyna Juan Mónaco (17) 4:6, 4:6, 7:6(4), 6:4, 6:4
Hiszpania Feliciano López Hiszpania Marcel Granollers (31) 7:5, 2:6, 6:4, 4:6, 6:4
3 28 maja Rosja Dmitrij Tursunow Ukraina Ołeksandr Dołhopołow (22) 7:6(7), 6:4, 7:6(7)
Uzbekistan Denis Istomin Niemcy Florian Mayer (28) 4:6, 6:3, 7:5, krecz
6 31 maja 3 runda Serbia Viktor Troicki Chorwacja Marin Čilić (10) 7:6(12), 6:4, 7:5
Południowa Afryka Kevin Anderson (23) Kanada Milos Raonic (14) 7:5, 7:6(4), 6:3
Francja Gilles Simon (15) Stany Zjednoczone Sam Querrey (18) 2:6, 6:3, 2:6, 7:6(2), 6:2
Hiszpania Nicolás Almagro (11) Włochy Andreas Seppi (20) 7:6(1), 6:0, 6:4