Górska Odznaka Turystyczna PTTK – Wikipedia, wolna encyklopedia
Górska Odznaka Turystyczna PTTK (GOT PTTK) – odznaka ustanowiona w 1935 przez Polskie Towarzystwo Tatrzańskie, promująca turystykę górską[1]. Od 1950 kontynuowana przez Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze – spadkobiercę i kontynuatora PTT[1].
Nadzór nad GOT sprawuje Komisja Turystyki Górskiej Zarządu Głównego PTTK[1]. Kadrą programową odpowiedzialną za GOT są przodownicy turystyki górskiej PTTK[1].
Stopnie odznaki
[edytuj | edytuj kod]Odznaka ma następujące kategorie i stopnie:
- „W góry”:
- brązowa
- srebrna
- złota
- popularna
- mała:
- brązowa
- srebrna
- złota
- duża:
- brązowa
- srebrna
- złota
- „Za wytrwałość”:
- mała
- duża
Zdobywanie odznaki odbywa się na podstawie samodzielnie prowadzonej książeczki, według wzoru określonego przez Komisję Turystyki Górskiej ZG PTTK, w której zapisywany jest dokładny przebieg przebytych tras i punkty należne za poszczególne odcinki[1].
Odznakę „W góry” można zdobywać po rozpoczęciu 5. roku życia i do ukończenia 7. roku życia, pozostałe po ukończeniu 7 lat życia. Zdobycie poszczególnych stopni w kategoriach „W góry”, „popularnego” i „małych” związane jest ze zdobyciem określonej ilości punktów[1]. Punkty przydzielane są na podstawie stanowiącej załącznik do regulaminu odznaki punktacji górskich znakowanych szlaków turystycznych Polski lub (jeśli trasa wycieczki nie jest ujęta w spisie) według zasady: 1 punkt za 1 kilometr plus 1 punkt za 100 metrów różnicy wysokości z sumy podejść. Nie wolno powtarzać tras w ramach zdobywania jednego stopnia odznaki, chyba że przejście odbywa się w przeciwnym kierunku[1].
Zdobywanie każdej z odznak „dużych” wiąże się z odbyciem dwóch wielodniowych wycieczek, przy czym trasa każdej z nich winna prowadzić przez co najmniej 7 punktów pośrednich, wybranych z listy stanowiącej załącznik do regulaminu odznaki. Punkty pośrednie mogą być wykorzystane tylko raz przy zdobywaniu wszystkich stopni „dużych” odznak[1].
Odznakę „Za wytrwałość” w stopniu małym zdobywa posiadacz dużej złotej odznaki wypełniając siedmiokrotnie, a posiadacz małej złotej dziesięciokrotnie wymagania któregokolwiek stopnia małej odznaki GOT. O przyznanie odznaki „Za wytrwałość” w stopniu dużym można ubiegać się po udokumentowaniu dwukrotnego zweryfikowania odznaki „Za wytrwałość” w stopniu małym[1].
Od chwili ustanowienia w 1935 r. do 2010 r. zdobyto 1 552 756 odznak GOT[2]
Liczba zdobytych odznak GOT w wybranych latach[2]
1935 r. | 1936 r. | 1937 r. | 1938 r. | 1948 r. | 1949 r. | 1950 r. | 1960 r. | 1970 r. | 1980 r. | 1990 r. | 2000 r. | 2010 r. |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
55 | 133 | 165 | 105 | 52 | 857 | 4984 | 12910 | 27008 | 49081 | 27739 | 15614 | 11222 |
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- Odznaki PTTK
- Odznaka Turystyki Pieszej (OTP)
- Kolarska Odznaka Turystyczna (KOT)
- Odznaka Krajoznawcza PTTK
- Odznaka „Turysta Przyrodnik” (TP)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Regulamin Górskiej Odznaki Turystycznej obowiązujący od 01.01.2016. Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze. [dostęp 2015-12-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (pol.).
- Komisja Turystyki Górskiej ZG PTTK. Komisja Turystyki Górskiej ZG PTTK. [dostęp 2014-05-11]. (pol.).
- Krótka historia Górskiej Odznaki Turystycznej PTT – PTTK. Centralny Ośrodek Turystyki Górskiej PTTK. [dostęp 2014-05-11]. (pol.).
- Górska Odznaka Turystyczna. Hutniczo-Miejski Oddział PTTK w Krakowie. [dostęp 2014-05-11]. (pol.).