Górska Odznaka Turystyczna PTTK – Wikipedia, wolna encyklopedia

GOT PTTK w stopniu popularnym
GOT PTTK w stopniu małym brązowym
GOT PTTK w stopniu małym złotym

Górska Odznaka Turystyczna PTTK (GOT PTTK) – odznaka ustanowiona w 1935 przez Polskie Towarzystwo Tatrzańskie, promująca turystykę górską[1]. Od 1950 kontynuowana przez Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze – spadkobiercę i kontynuatora PTT[1].

Nadzór nad GOT sprawuje Komisja Turystyki Górskiej Zarządu Głównego PTTK[1]. Kadrą programową odpowiedzialną za GOT są przodownicy turystyki górskiej PTTK[1].

Stopnie odznaki

[edytuj | edytuj kod]

Odznaka ma następujące kategorie i stopnie:

  • „W góry”:
    • brązowa
    • srebrna
    • złota
  • popularna
  • mała:
    • brązowa
    • srebrna
    • złota
  • duża:
    • brązowa
    • srebrna
    • złota
  • „Za wytrwałość”:
    • mała
    • duża

Zdobywanie odznaki odbywa się na podstawie samodzielnie prowadzonej książeczki, według wzoru określonego przez Komisję Turystyki Górskiej ZG PTTK, w której zapisywany jest dokładny przebieg przebytych tras i punkty należne za poszczególne odcinki[1].

Odznakę „W góry” można zdobywać po rozpoczęciu 5. roku życia i do ukończenia 7. roku życia, pozostałe po ukończeniu 7 lat życia. Zdobycie poszczególnych stopni w kategoriach „W góry”, „popularnego” i „małych” związane jest ze zdobyciem określonej ilości punktów[1]. Punkty przydzielane są na podstawie stanowiącej załącznik do regulaminu odznaki punktacji górskich znakowanych szlaków turystycznych Polski lub (jeśli trasa wycieczki nie jest ujęta w spisie) według zasady: 1 punkt za 1 kilometr plus 1 punkt za 100 metrów różnicy wysokości z sumy podejść. Nie wolno powtarzać tras w ramach zdobywania jednego stopnia odznaki, chyba że przejście odbywa się w przeciwnym kierunku[1].

Zdobywanie każdej z odznak „dużych” wiąże się z odbyciem dwóch wielodniowych wycieczek, przy czym trasa każdej z nich winna prowadzić przez co najmniej 7 punktów pośrednich, wybranych z listy stanowiącej załącznik do regulaminu odznaki. Punkty pośrednie mogą być wykorzystane tylko raz przy zdobywaniu wszystkich stopni „dużych” odznak[1].

Odznakę „Za wytrwałość” w stopniu małym zdobywa posiadacz dużej złotej odznaki wypełniając siedmiokrotnie, a posiadacz małej złotej dziesięciokrotnie wymagania któregokolwiek stopnia małej odznaki GOT. O przyznanie odznaki „Za wytrwałość” w stopniu dużym można ubiegać się po udokumentowaniu dwukrotnego zweryfikowania odznaki „Za wytrwałość” w stopniu małym[1].

Od chwili ustanowienia w 1935 r. do 2010 r. zdobyto 1 552 756 odznak GOT[2]

Liczba zdobytych odznak GOT w wybranych latach[2]

1935 r. 1936 r. 1937 r. 1938 r. 1948 r. 1949 r. 1950 r. 1960 r. 1970 r. 1980 r. 1990 r. 2000 r. 2010 r.
55 133 165 105 52 857 4984 12910 27008 49081 27739 15614 11222

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i Górska Odznaka Turystyczna. [dostęp 2023-02-12].
  2. a b Wiesław Wójcik: O Górskiej Odznace Turystycznej PTTK; w: Książeczka GOT PTTK; Centralny Ośrodek Turystyki Górskiej PTTK; Kraków; 03/2015

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]