Odznaka „Szlakiem Zabytków Światowego Dziedzictwa UNESCO w Polsce” – Wikipedia, wolna encyklopedia

Odznaka w stopniu popularnym.

Odznaka „Szlakiem Zabytków Światowego Dziedzictwa UNESCO w Polsce” – ogólnopolska odznaka krajoznawcza ustanowiona w roku 2008 przez Zarząd Oddziału Międzyuczelnianego PTTK w Warszawie w celu uczczenia 30. rocznicy wpisania pierwszych polskich obiektów na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturalnego i Przyrodniczego UNESCO. Autorami regulaminu i znaku graficznego odznaki są Daniel Kuligowski i Szymon Bijak[1]. Aktualny regulamin i wykaz obiektów do zwiedzania został zatwierdzony przez Prezydium Zarządu Głównego PTTK w styczniu 2019 roku[2].

Celem odznaki jest popularyzacja polskich obiektów wpisanych na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego i Przyrodniczego UNESCO. Odznaka posiada cztery stopnie[1]:

  • popularny
  • brązowy
  • srebrny
  • złoty
  • duży

Warunkiem zdobycia odznaki w poszczególnych stopniach jest zwiedzenie określonej regulaminem liczby obiektów z Listy Światowego Dziedzictwa Kulturowego i Przyrodniczego UNESCO w Polsce[1]:


Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c regulamin odznaki [online] [dostęp 2020-11-04] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-26].
  2. ↑ uchwała Prezydium ZG PTTK [online].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Odznaki i odznaczenia PTTK
Odznaki turystyki
kwalifikowanej
Limitowane
wiekiem
Bez limitu
wiekowego
Odznaki
krajoznawcze
Międzynarodowe
Ogólnopolskie
Regionalne
Odznaczenia

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Odznaka_„Szlakiem_Zabytków_Światowego_Dziedzictwa_UNESCO_w_Polsce”&oldid=66340645”