Giacomo Oddi – Wikipedia, wolna encyklopedia

Giacomo Oddi
Kardynał prezbiter
Ilustracja
Kraj działania

Państwo Kościelne

Data i miejsce urodzenia

11 listopada 1679
Perugia

Data i miejsce śmierci

2 maja 1770
Perugia

Arcybiskup ad personam Viterbo
Okres sprawowania

22 września 1749–2 maja 1770

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

30 maja 1723

Sakra biskupia

24 czerwca 1732

Kreacja kardynalska

5 kwietnia 1745
Benedykt XIV

Kościół tytularny

S. Girolamo dei Croati,
S. Anastasia,
S. Maria in Trastevere,
S. Prassede,
S. Lorenzo in Lucina

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

24 czerwca 1732

Konsekrator

Giorgio Spinola

Współkonsekratorzy

Giuseppe Maria Feroni
Carlo Alberto Guidoboni Cavalchini

Giacomo Oddi (ur. 11 listopada 1679 w Perugii, zm. 2 maja 1770 tamże) – włoski biskup rzymskokatolicki, kardynał.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 11 listopada 1679 roku w Perugii, jako najmłodsze spośród pięciorga dzieci hrabiego Francesca Oddiego i Vittorii Biancheri[1]. Jego kuzynem był Giovanni Francesco Banchieri, a siostrzeńcem Niccolò Oddi[1]. Studiował na Uniwersytecie w Perugii, gdzie uzyskał stopień doktora utroque iure w 1709 roku[1]. Jeszcze w czasie studiów udał się do Rzymu, gdzie został referendarzem Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej, a także protonotariuszem apostolskim[1]. W pierwszej i drugiej dekadzie XVIII wieku pełnił role świeckich gubernatorów Rimini, Sabiny, Fabriano, Ascoli, Ankony, Civitavecchii i Viterbo[1]. 30 maja 1723 roku przyjął sakrament święceń[2]. Na początku lat 30. zarządzał Maceratą i ponownie Viterbo[1]. W 1732 roku został nominowany na biskupa tytularnego Laodycey (9 czerwca), przyjął sakrę (24 czerwca) i został mianowany nuncjuszem apostolskim w Królestwie Niemieckim[2]. Osiadł wówczas w Kolonii, lecz po trzech latach został przeniesiony na placówkę do Wenecji[1]. W czerwcu 1735 roku zrezygnował z nuncjatury w Cesarstwie Rzymskim Narodu Niemieckiego, a cztery lata później został mianowany nuncjuszem w Imperium portugalskim[2]. 9 września 1743 roku został kreowany kardynałem prezbiterem, a rok później zrezygnował z nuncjatury[2]. 5 kwietnia 1745 roku otrzymał kościół tytularny S. Girolamo dei Croati[2]. W latach 40. pełnił funkcje legata w Urbino i Romanii[1]. 22 września 1749 roku został przeniesiony do Viterbo, gdzie został arcybiskupem ad personam[2]. Przyznawał dotacje na budowę szpitala dla sierot oraz domu przeznaczonego do ćwiczeń duchowych dla kleru[1]. Uczestniczył w konklawe 1758, a od 1763 roku przysługiwał mu tytuł protoprezbitera[1]. W 1770 roku, z powodu złego stanu zdrowia wyjechał do Perugii, jednak nie przyniosło to oczekiwanego skutku[1]. Zmarł 2 maja 1770[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i j k Oddi, Giacomo. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2018-04-16]. (ang.).
  2. a b c d e f g Giacomo Cardinal Oddi. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2018-04-16]. (ang.).