Glasmine 43 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Glasmine 43 (Gl 43 Mi)

Państwo	III Rzesza
Rodzaj	mina przeciwpiechotna
Dane techniczne
Zapalnik	mechaniczny (chemiczny)
Wysokość	120 mm
Średnica	152 mm
Korpus	szkło
Materiał wybuchowy	TNT i kwas pikrynowy
Użytkownicy
Wojska III Rzeszy
Multimedia w Wikimedia Commons

Glasmine 43 – mina przeciwpiechotna używana przez wojska niemieckie podczas II wojny światowej. W większości mina została zbudowana z elementów szklanych, dzięki czemu nie jest wykrywalna przy pomocy wykrywaczy metalu. Na początku posiadała zapalnik mechaniczny, później zastąpiono go zapalnikiem chemicznym. Zawierała standardowy ładunek wybuchowy Sprengkorper 28 o masie 200 gramów^[1].

Do dziś w Parku Narodowym Eifel w Niemczech znajdują się olbrzymie pola Glasmine 43^[2]. W 1944 i 1945 wyprodukowano 11 milionów sztuk tej miny. Pod koniec wojny ok. 9.7 miliona wciąż było w użyciu.^{[potrzebny przypis]}

• Opis i budowa na lexpev.nl