French
DeutschLeichte Panzermine – Wikipedia, wolna encyklopedia
 Schemat miny | |
| Państwo | |
|---|---|
| Rodzaj | |
| Dane techniczne | |
| Zapalnik | naciskowy |
| Masa | 4,1 kg |
| Wysokość | 57 mm |
| Średnica | 260 mm |
| Korpus | |
| Materiał wybuchowy | trotyl, 2300 g |
Leichte Panzermine (le PzMine, LPZ mine – lekka mina przeciwpancerna) – mina przeciwpancerna używana przez niemieckie wojska powietrznodesantowe w okresie II wojny światowej[1].
Le PzMine weszła na wyposażenie oddziałów Fallschirmjäger w 1941, wyprodukowano ok. 23 tys. sztuk tej broni. Po raz pierwszy została użyta bojowo w czasie inwazji na Kretę[2].
Mina mogła być także używana w roli przeciwpiechotnej po odkręceniu górnej pokrywy i położeniu jej grzbietem w dół na twardej powierzchni[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Terry Gander, Peter Chamberlain: Small arms, artillery, and special weapons of the Third Reich. Londyn: Macdonald and Jane's, 1978, s. 355. ISBN 0-354-01108-1.
- ↑ Mines of the Wehrmacht. [dostęp 2011-05-09]. (ros.).