Glenn Morris – Wikipedia, wolna encyklopedia

Glenn Morris
Ilustracja
Glenn Morris i Leni Riefenstahl podczas igrzysk olimpijskich w Berlinie (1936)
Data i miejsce urodzenia

18 czerwca 1912
Simla

Data i miejsce śmierci

31 stycznia 1974
Palo Alto

Wzrost

188 cm

Informacje klubowe
Klub

Denver Athletic Club

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone
Igrzyska olimpijskie
złoto Berlin 1936 lekkoatletyka
(dziesięciobój)

Glenn Edward Morris (ur. 18 czerwca 1912 w Simla, w Kolorado, zm. 31 stycznia 1974 w Palo Alto, w Kalifornii[1]) – lekkoatleta, wieloboista, mistrz olimpijski z Berlina w 1936.

Ukończył Colorado State University. W 1936 poprawił rekord Stanów Zjednoczonych w dziesięcioboju w swym pierwszym występie w tej konkurencji. W tym samym roku zdobył mistrzostwo USA (AAU) ustanawiając rekord świata (7880 punktów), a podczas igrzysk olimpijskich w Berlinie został złotym medalistą poprawiając jednocześnie swój rekord świata na 7900 punktów[1][2]. W tym samym roku otrzymał nagrodę imienia Jamesa Sullivana dla najlepszego amerykańskiego sportowca amatorskiego. Po zwycięstwie olimpijskim zakończył karierę lekkoatletyczną. W jej trakcie tylko trzykrotnie startował w dziesięcioboju, za każdym razem wygrywając, a dwukrotnie bijąc rekord świata.

W 1938 wystąpił w roli Tarzana w filmie Tarzan’s Revenge (rolę Jane zagrała mistrzyni olimpijska z Los Angeles w pływaniu Eleanor Holm). Była to jego jedyna rola filmowa[3]. W 1940 grał w drużynie futbolu amerykańskiego Detroit Lions.

Podczas II wojny światowej służył jako porucznik US Navy na desantowcu USS Banner na Pacyfiku; w czasie służby nabawił się zespołu stresu pourazowego. Po wojnie nie mogąc dojść do siebie, imał się różnych zajęć – był monterem rusztowań, robotnikiem budowlanym, ochroniarzem, parkingowym. Będąc nałogowym palaczem zmarł na serce, w szpitalu dla weteranów wojennych[4]. Został pochowany na cmentarzu Skylawn Memorial Park w kalifornijskim mieście San Mateo[5].

Leni Riefenstahl w swoich wspomnieniach napisała, że Morris miał z nią romans podczas igrzysk w Berlinie.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Glenn Morris [online], olympedia.org [dostęp 2020-07-05] (ang.).
  2. Progression of IAAF World Records. 2015 Edition [online], IAAF, s. 214 [dostęp 2020-07-05] (ang.).
  3. Glenn Morris w bazie IMDb (ang.)
  4. Guy Walters, Igrzyska w Berlinie. Jak Hitler ukradł olimpijski sen, Norbert Radomski (tłum.), Poznań: Dom Wydawniczy „Rebis”, 2008, ISBN 978-83-7510-113-3, OCLC 749889152.
  5. Glenn Morris. Find a Grave. [dostęp 2019-01-11]. (ang.).