Glikozydy fenolowe – Wikipedia, wolna encyklopedia

Glikozydy fenolowe – grupa organicznych związków chemicznych, podgrupa glikozydów, w których aglikonem są fenole lub kwasy fenolowe; w tej grupie są także garbniki.

Najważniejsze glikozydy fenolowe:

• Arbutyna – występuje w rodzinach Ericaceae, Lamiaceae, Rosaceae; po hydrolizie działa dezynfekująco na drogi moczowe; występuje w liściach mącznicy i brusznicy
• Metyloarbutyna – słabsze działanie niż arbutyna; występuje w liściach mącznicy i brusznicy
• Salicyna – glukozyd saligeniny; występuje w rodzinach Salicaceae, Capifoliaceae; działa słabo przeciwgorączkowo; występuje w korze wierzby
• Populina – dodatkowa ma kwas benzoesowy; występuje w liściach topoli i osiki; działa jak salicyna
• Spireozyd – występuje w kwiatach wiązówki błotnej i zielu fiołka trójbarwnego; działa przeciwzapalnie
• Echinakozyd – występuje w jeżówce wąskolistnej; pobudza fagocytozę zwiększając odporność na infekcje