Gniewczyna Tryniecka – Wikipedia, wolna encyklopedia

Gniewczyna Tryniecka
	wieś
	; Wiejski Dom Kultury
Państwo	Polska
Województwo	podkarpackie
Powiat	przeworski
Gmina	Tryńcza
Liczba ludności (2021)	900
Strefa numeracyjna	16
Kod pocztowy	37-203
Tablice rejestracyjne	RPZ
SIMC	0611956
	Położenie na mapie Polski Gniewczyna Tryniecka
	Położenie na mapie województwa podkarpackiego Gniewczyna Tryniecka
	Położenie na mapie powiatu przeworskiego Gniewczyna Tryniecka
	Położenie na mapie gminy Tryńcza Gniewczyna Tryniecka
	50°07′01″N 22°30′29″E/50,116944 22,508056
	Multimedia w Wikimedia Commons

Gniewczyna Tryniecka – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie przeworskim, w gminie Tryńcza^[5]^[6]. Leży nad Wisłokiem przy ujściu Mleczki^[5].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa przemyskiego.

Części wsi

Integralne części wsi Gniewczyna Tryniecka^[5]^[6]
SIMC	Nazwa	Rodzaj
0611962	Białobrzeżki-Gajówka	część wsi
0611979	Zawisłocze	osada

Historia

W 1762 roku według wzmianki w aktach właściciela Klucza Trynieckiego Pawła Benoe mieszkańcami gromady Gniewczyna byli: Józef Bebło, Jan Bugiel, Kazimierz Chmura, Jędrzej Ficek, Wojtek Ficek, Bartek Gałusza, Franek Gałusza, Bartek Genroz, Kazimierz Glibryk, Tomek Glibryk, Jędrzej Głowacki, Kazimierz Gurak, Tomek Jagiełła, Stach Jędras, Kazimierz Kądziora, Jakub Kiełbasa, Matusz Kiełbasa, Antek Kowal, Antek Kozak, Józef Kozak, Tomek Kozak, Szymek Kurek, Krzysztof Maturek, Opiatka Wdowa, Michał Pałka, Błazej Partas, Stach Pieczonka, Michałowa Pieczonkowa, Kazimierz Piróg, Maciek Piróg, Wojtech Prasek, Błazek Sowa, Sowina Wdowa, Wojtek Skitał, Jan Strach, Jan Strach drugi, Wojtek Świerk, Antek Telega, Walek Tkacz, Kazimierz Tytuła, Wawrzek Tworak, Michał Worgala, Jakub Wrubel, Jan Ziomek, Kazimierz Ziomek, Wojtek Ziomek^[7].

Wieś Gniewczyna od początku istnienia aż do końca XIX wieku stanowiła jedną całość; w XIX wieku właścicielami Gniewczyny byli: Alfred Potocki i Roman Potocki. W 1890 roku była już w użyciu nazwa Gniewczyna Łańcucka od siedziby Potockich – Łańcuta; następnie wydzielono część wsi od strony Tryńczy i nazwano: „Gniewczyna Tryniecka”, a właścicielem został Konwent PP Franciszkanek we Lwowie (Klasztor SS Franciszkanek Adoracji Najświętszej Maryi Panny we Lwowie), który był też właścicielem Jagiełły i części Gorzyc^[8]^[9]. Po ok. 1905 roku nowym właścicielem Gniewczyny Trynieckiej, Jagiełły i części Gorzyc stała się Irena Lityńska^[10]^[11].

Zbrodnia w domu Trynczerów^[12]

W 1942 roku, prawdopodobnie w listopadzie, Polacy – szef i członkowie ochotniczej straży pożarnej – oddziału podporządkowanego niemieckiej policji porządkowej^[13], sołtysi (będący funkcjonariuszami okupacyjnej administracji hitlerowskiej)^[14] i ich pomocnicy, z obu części wsi: Łańcuckiej i Trynieckiej oraz bezideowe skrzydło ruchu oporu urządzili obławę na miejscowe rodziny żydowskie. 11 osób (dwie kobiety, dwóch mężczyzn, resztę stanowiły dzieci – najmłodsze miało 9 miesięcy) wsadzono na wozy i przewieziono do domu Lejby i Szangli Trynczerów, mieszczącego się przy drodze, w centrum wsi. Tam, trzy dni i trzy noce, przetrzymywali Żydów, torturowali, by zdradzili, gdzie ukryli dobytek, kobiety prawdopodobnie gwałcili, po czym wezwali niemieckich żandarmów, którzy rozstrzelali uwięzionych. O zbrodni opowiedział, 13-letni wówczas, Tadeusz Markiel.

Z wyjątkiem liczby ofiar, wydarzenia te niewiele różnią się od tych, które miały miejsce w Jedwabnem^[15]^[16]^[17]. W miejscowości dochodziło ponadto do pojedynczych mordów na ukrywających się Żydach. Razem z zabitymi w domu Trynczerów, liczba ofiar sięga 30 osób.

Sport i rekreacja

W Gniewczynie Trynieckiej działa klub sportowy LKS „Huragan” Gniewczyna, założony w 1947 roku. Od 2023 roku gra w Klasie A grupy przeworskiej.

Tabela rozgrywek ligowych: „Huragan Gniewczyna” (1992–2024)
Sezon	Pozycja	Liga	Pkt	Mecze			Bramki		Awanse Spadki
Sezon	Pozycja	Liga	Pkt	zwy.	rem.	por.	zdob.	stra.	Awanse Spadki
1991/1992	6	Klasa Okręgowa (W)	31
1992/1993	10	Klasa Wojewódzka	28
1993/1994	4	Klasa Wojewódzka	37
1994/1995	9	Klasa Wojewódzka	31
1995/1996		Klasa O - grupa jarosławska
1996/1997	11	Klasa O - grupa jarosławska	37	9	10	11	42	44
1997/1998	8	Klasa O - grupa jarosławska	43	13	7	10	49	34
1998/1999	6	Klasa O - grupa jarosławska	82
1999/2000	11	Klasa O - grupa jarosławska	25	6	7	13	37	46
2000/2001	2	Klasa O - grupa jarosławska	64	20	4	6	81	35
2001/2002	10	Klasa O - grupa jarosławska	38	10	8	12	39	42
2002/2003	10	Klasa O - grupa jarosławska	38	12	2	16	42	49
2003/2004	16	Klasa O - grupa jarosławska	3	1	0	29	12	144	spadek do Kl. A
2004/2005	13	Klasa A - grupa przeworska	22	6	4	16	27	57
2005/2006	12	Klasa A - grupa przeworska	31	10	1	15	49	53	spadek do Kl. B
2006/2007	1	Klasa B - grupa przeworska	55	18	1	1	71	15	awans do Kl. A
2007/2008	2	Klasa A - grupa przeworska	54	16	6	4	76	36
2008/2009	4	Klasa A - grupa przeworska	45	14	3	9	52	37
2009/2010	1	Klasa A - grupa przeworska	64	20	4	2	74	20	awans do Kl. O
2010/2011	8	Klasa O - grupa jarosławska	47	13	8	9	53	43
2011/2012	3	Klasa O - grupa jarosławska	51	15	6	9	55	45
2012/2013	9	Klasa O - grupa jarosławska	43	11	10	9	72	63
2013/2014	7	Klasa O - grupa jarosławska	45	13	6	11	75	62
2014/2015	11	Klasa O - grupa jarosławska	32	9	5	16	60	79
2015/2016	4	Klasa O - grupa jarosławska	58	17	7	6	75	39
2016/2017	2	Klasa O - grupa jarosławska	61	18	7	5	66	27
2017/2018	6	Klasa O - grupa jarosławska	44	13	5	12	49	55
2018/2019	13	Klasa O - grupa jarosławska	34	10	4	16	46	53	spadek do Kl. A
2019/2020	2	Klasa A - grupa przeworska	30	10	0	3	48	18	awans do Kl. O
2020/2021	7	Klasa O - grupa jarosławska	66	20	6	12	82	69
2021/2022	9	Klasa O - grupa jarosławska	49	16	1	17	66	73
2022/2023	16	Klasa O - grupa jarosławska	21	5	6	19	33	91	spadek do Kl. A
2023/2024	3	Klasa A - grupa przeworska	56	18	2	6	91	45
Źródło: Życie Przemyskie (1992-2002), 90minut.pl (2002–2024)

Zobacz też

Przypisy

↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 34028
↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-05] .
↑ Wieś Gniewczyna Tryniecka w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2022-12-27] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 319 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
↑ ^a ^b ^c ^d GUS. Rejestr TERYT.
↑ ^a ^b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
↑ Zakład Narodowy im. Ossolińskich Pretensje od gromad Klucza Trynieckiego spisane 1762 (s. 43–48) [dostęp 2023-02-01].
↑ „Skorowidz Dóbr Tabularnych w Galicji z Wielkim Ks. Krakowskim. 1890.
↑ PDL – Skorowidz dóbr tabularnych w Galicyi z Wielkiem Ks. Krakowskiem [online], www.pbc.rzeszow.pl [dostęp 2017-11-23] (ang.).
↑ „Skorowidz Dóbr Tabularnych w Galicji z W. Ks. Krakowskim. 1905.
↑ UMCS Digital Library – Skorowidz dóbr tabularnych w Galicyi z W. Ks. Krakowskiem [online], dlibra.umcs.lublin.pl [dostęp 2017-11-23] (ang.).
↑ Tadeusz Markiel, Alina Skibińska: „Jakie to ma znaczenie, czy zrobili to z chciwości?” Zagłada domu Trynczerów, Stowarzyszenie Centrum Badań nad Zagładą Żydów, Warszawa 2011, ISBN 978-83-932202-6-7.
↑ Ochrona przeciwpożarowa w czasie okupacji hitlerowskiej – Komenda Główna Państwowej Straży Pożarnej – Portal Gov.pl [online], Komenda Główna Państwowej Straży Pożarnej [dostęp 2023-03-06] (pol.).
↑ Należy pamiętać, że na mocy zarządzeń okupanta w Generalnym Gubernatorstwie, od 1940 r. sołtysi stali się funkcjonariuszami okupacyjnej administracji, która posługiwała się strukturami samorządu terytorialnego jako jedynie swoimi organami wykonawczym. Nie można ich porównywać z sołtysami z okresu sprzed okupacji i po niej. Por. Kozyra Waldemar, Okupacyjna administracja niemiecka na ziemiach Rzeczypospolitej Polskiej w latach 1939–1945 The German Occupation Administration on the Territory of the Republic of Poland in 1939–1945, Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio G. Ius, 2013, vol. 60, nr 1, s. 35–51, http://dx.doi.org/10.17951/g.2013.60.1.35. Należy rozpatrywać standardową działalność sołtysów okresu 1943–1944, w tym między innymi organizację wart chłopskich i straży, donoszenie do niemieckich formacji okupacyjnych jako element hitlerowskiej polityki terroru, w tym wobec Żydów.
↑ Cezary Łazarewicz, Wanda Lacampe [wsp.], Letnisko w domu śmierci, Polityka, 2010-12-04, nr 49 (2785) s. 32–35.
↑ Jagor, W Gniewczynie 68 lat temu Polacy torturowali, gwałcili, a w końcu wydali Żydów Niemcom, Gazeta Wyborcza, 01.12.2010.
↑ Zagłada domu Trinczerów. [dostęp 2014-10-30].

Linki zewnętrzne

Gniewczyna, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 626 .
Mapa katastralna wsi Gniewczyna z 1849 roku

[prng-1] Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 34028

[2] NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-05] .

[pwl-3] Wieś Gniewczyna Tryniecka w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2022-12-27] , liczba ludności na podstawie danych GUS.

[poczta-4] Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 319 [zarchiwizowane 2022-10-26] .

[teryt-5] GUS. Rejestr TERYT.

[R2013-6] Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).

[7] Zakład Narodowy im. Ossolińskich Pretensje od gromad Klucza Trynieckiego spisane 1762 (s. 43–48) [dostęp 2023-02-01].

[8] „Skorowidz Dóbr Tabularnych w Galicji z Wielkim Ks. Krakowskim. 1890.

[9] PDL – Skorowidz dóbr tabularnych w Galicyi z Wielkiem Ks. Krakowskiem [online], www.pbc.rzeszow.pl [dostęp 2017-11-23] (ang.).

[10] „Skorowidz Dóbr Tabularnych w Galicji z W. Ks. Krakowskim. 1905.

[11] UMCS Digital Library – Skorowidz dóbr tabularnych w Galicyi z W. Ks. Krakowskiem [online], dlibra.umcs.lublin.pl [dostęp 2017-11-23] (ang.).

[12] Tadeusz Markiel, Alina Skibińska: „Jakie to ma znaczenie, czy zrobili to z chciwości?” Zagłada domu Trynczerów, Stowarzyszenie Centrum Badań nad Zagładą Żydów, Warszawa 2011, ISBN 978-83-932202-6-7.

[13] Ochrona przeciwpożarowa w czasie okupacji hitlerowskiej – Komenda Główna Państwowej Straży Pożarnej – Portal Gov.pl [online], Komenda Główna Państwowej Straży Pożarnej [dostęp 2023-03-06] (pol.).

[14] Należy pamiętać, że na mocy zarządzeń okupanta w Generalnym Gubernatorstwie, od 1940 r. sołtysi stali się funkcjonariuszami okupacyjnej administracji, która posługiwała się strukturami samorządu terytorialnego jako jedynie swoimi organami wykonawczym. Nie można ich porównywać z sołtysami z okresu sprzed okupacji i po niej. Por. Kozyra Waldemar, Okupacyjna administracja niemiecka na ziemiach Rzeczypospolitej Polskiej w latach 1939–1945 The German Occupation Administration on the Territory of the Republic of Poland in 1939–1945, Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio G. Ius, 2013, vol. 60, nr 1, s. 35–51, http://dx.doi.org/10.17951/g.2013.60.1.35. Należy rozpatrywać standardową działalność sołtysów okresu 1943–1944, w tym między innymi organizację wart chłopskich i straży, donoszenie do niemieckich formacji okupacyjnych jako element hitlerowskiej polityki terroru, w tym wobec Żydów.

[15] Cezary Łazarewicz, Wanda Lacampe [wsp.], Letnisko w domu śmierci, Polityka, 2010-12-04, nr 49 (2785) s. 32–35.

[16] Jagor, W Gniewczynie 68 lat temu Polacy torturowali, gwałcili, a w końcu wydali Żydów Niemcom, Gazeta Wyborcza, 01.12.2010.

[17] Zagłada domu Trinczerów. [dostęp 2014-10-30].

[2]

[3]

[4]

[5]

[1]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]