Grunty strukturalne – Wikipedia, wolna encyklopedia

Grunty strukturalne (gleby strukturalne) – grunty z siecią kamienistych i piaszczysto-ilastych pierścieni, wieloboków lub pasów na powierzchni terenu. Są one efektem procesów segregacji, pęcznienia, kontrakcji i soliflukcji, działających w obrębie warstwy czynnej z trwałą zmarzliną.

Zobacz też

Pojęcia podstawowe	gleba gleboznawstwo geografia gleb czynniki glebotwórcze proces glebotwórczy wietrzenie humifikacja mineralizacja minerały glebowe próchnica roztwór glebowy oglejenie kompleks sorpcyjny odczyn gleby buforowość gleb pedon edafon erozja
Profil glebowy	odkrywka glebowa morfologia gleb barwa gleby poziomy genetyczne próchniczny brunatnienia wymywania wmywania glejowy skała macierzysta
Bonitacja rolnicza gleb	klasyfikacja gruntów ornych w Polsce gleboznawcza klasyfikacja gruntów kompleksy przydatności rolniczej gleb kultura gleby urodzajność gleby żyzność gleby agronomia uprawa roli nawożenie degradacja siedliska rolniczego