Grupa językowa – Wikipedia, wolna encyklopedia

Grupa językowa – zespół języków wyróżniony na podstawie ich wspólnych cech, lokalizacji geograficznej lub stwierdzonego pokrewieństwa. Typami grupy językowej są rodzina (grupa genetyczna) i liga językowa (grupa geograficzna).

W innym znaczeniu grupa językowa jest jednostką stosowaną w genetycznej klasyfikacji języków. Określa zbiór języków w obrębie podrodziny językowej i może dzielić się na podgrupy (zespoły) językowe.

Pojęcie grupy językowej może mieć różny zakres w zależności od przyjętej konwencji. Na przykład języki słowiańskie traktuje się zwykle jako grupę języków w obrębie podrodziny języków bałtosłowiańskich, mogą one jednak być również określane mianem rodziny językowej – wówczas pojęcie grupy językowej przyjmuje węższy zakres.

Języki zaliczane do jednej grupy językowej, podobnie jak w przypadku podrodziny językowej, wywodzą się od wspólnego prajęzyka.

• Wilhelm R.W.R. Baier Wilhelm R.W.R. (red.), Die Sprache ist die Seele eines Volkes. Die großen Sprachfamilien, Graz: Leykam, 2005, ISBN 3-701-17501-2  (niem.). Brak numerów stron w książce
• KennethK. Katzner KennethK., The languages of the world, Londyn: Routledge, 1999, ISBN 0-415-11809-3  (ang.). Brak numerów stron w książce
• Alfred F.A.F. Majewicz Alfred F.A.F., Języki świata i ich klasyfikowanie, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1989, ISBN 83-01-08163-5, OCLC 749247655  (pol.).