The Guardian – Wikipedia, wolna encyklopedia

The Guardian

Logo dziennika
Częstotliwość	dziennik
Państwo	Wielka Brytania
Wydawca	Guardian Media Group
Pierwszy numer	5 maja 1821 jako The Manchester Guardian
Redaktor naczelny	Katharine Viner
Średni nakład	ok. 400 tys. egz.
Format	315 × 470 mm (midi, berliner)
ISSN	0261-3077
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

The Guardian – dziennik brytyjski prezentujący poglądy centrolewicowe^[1], przez wiele lat zbliżony do Partii Pracy^[2], wydawany przez Guardian News & Media (część Guardian Media Group plc). Jeden z największych dzienników w Wielkiej Brytanii.

Założony w 1821 w Manchesterze (jako tygodnik Manchester Guardian), przez handlarza bawełną, później dziennikarza Johna Edwarda Taylora. Pierwszy numer ukazał się 5 maja. Artykuły napisali członkowie grupy nonkonformistycznych liberałów „Little Circle”: John Edward Taylor, John Brotherton (kaznodzieja), Archibald Prentice (późniejszy redaktor „Manchester Times”), John Shuttleworth (przemysłowiec i reformator miejski), Absalom Watkin (reformator parlamentarny), Thomas Potter (późniejszy burmistrz Manchesteru) i Richard Potter (późniejszy poseł do Wigan). Pomysł nowej gazety wsparł również wpływowy wówczas dziennikarz i drukarz Jeremiah Garnett^[3].

Pierwszy numer Manchester Guardian kosztował 7 pensów, co było bardzo dużą kwotą. 4 pensy stanowiły obowiązkową opłatę skarbową. Dopiero w 1836 roku zniesiono dodatkowe koszty i gazeta drukowana była dwa razy na tydzień. Kiedy w 1855 roku zniesiono i podatki, The Guardian stał się codzienną gazetą.

Od 1961 gazeta ukazuje się również w Londynie. Wychodzi od poniedziałku do soboty. Zawiera obszerny dział międzynarodowy, zajmuje się też tematyką literacko-artystyczną. Jest pierwszym brytyjskim dziennikiem wydanym całkowicie w kolorze. Jego siostrzaną gazetą jest wydawany w niedzielę The Observer.

W wyborach parlamentarnych w roku 2010 poparł Liberalnych Demokratów^[4], jednocześnie zalecał głosowanie taktyczne przeciwko Partii Konserwatywnej.

Guardian Media Group wydaje też międzynarodowy tygodnik The Guardian Weekly, zawierający wybrane artykuły z pism The Guardian i The Observer, a także amerykańskiego The Washington Post i francuskiego Le Monde.

Ze względu na częste literówki, The Guardian bywa niekiedy nazywany The Grauniad – z tego względu gazeta zarejestrowała adres grauniad.co.uk, który przekierowuje na stronę internetową dziennika.

Od 2005 r. dziennik był oferowany w rozmiarze berliner, a od 15 stycznia 2017 roku zaczął się ukazywać w formacie typowym dla tabloidów^[5].

Reporterzy dziennika zdobyli liczne nagrody, w tym:

• Reporter of the Year (Nick Davies, 1999; Paul Lewis, 2009; Rob Evans i Paul Lewis, 2013);
• Foreign Reporter of the Year (James Meek, 2003; Ghaith Abdul-Ahad, 2007);
• Scoop of the Year (Millie Dowler, 2011)
• Young Journalist of the Year (Emma Brockes, 2000; Patrick Kingsley, 2013);
• Columnist of the Year (Polly Toynbee, 2006; Charlie Brooker, 2008);
• Critic of the Year (Marina O’Loughlin, 2015);
• Feature Writer of the Year (Emma Brockes, 2001; Tanya Gold, 2009; Amelia Gentleman, 2010)^[6];
• Cartoonist of the Year (Steve Bell, 2002);
• Political Journalist of the Year (Patrick Wintour, 2006; Andrew Sparrow, 2010)^[6];
• Science & Health Journalist of the Year (Sarah Boseley, 2015);
• Business & Finance Journalist of the Year (Ian Griffiths, 2004; Simon Goodley, 2014);
• Interviewer of the Year (Decca Aitkenhead, 2008);
• Sports Reporter of the Year (David Lacey, 2002);
• Sports Photographer of the Year (Tom Jenkins, 2003, 2005, 2006, 2015);
• Website of the Year (guardian.com/uk, 1999, 2001, 2007, 2008, 2015);
• Digital Journalist of the Year (Dan Milmo, 2001; Sean Smith, 2007; Dave Hill, 2008)
• Supplement of the Year (Guardian’s Guides to..., 2006; Weekend Magazine, 2015)
• Special Supplement of the Year (World Cup 2010 Guide, 2010)

Inne nagrody:

• Bevins Prize za investigative journalism (Paul Lewis, 2010);
• Martha Gellhorn Prize w kat. Journalism (Nick Davies, 1999; Chris McGreal, 2003; Ghaith Abdul-Ahad, 2005; Ian Cobain, 2009).

• John Edward Taylor (1821–44)
• Jeremiah Garnett (1844–61) (wraz z Russellem Scottem Taylor w latach 1847–1848)
• Edward Taylor (1861–72)
• Charles Prestwich Scott (1872–1929)
• Ted Scott (1929–32)
• William Percival Crozier (1932–44)
• Alfred Powell Wadsworth (1944–56)
• Alastair Hetherington (1956–75)
• Peter Preston (1975–95)
• Alan Rusbridger (1995–2015)
• Katharine Viner (2015–)

• Strona internetowa dziennika
• „The Guardian Weekly”
• Strona wydawcy – Guardian Media Group