Guz popielaty – Wikipedia, wolna encyklopedia
Guz popielaty (łac. tuber cinereum) – w anatomii człowieka część mózgowia należąca do podwzgórza[1].
Znajduje się za lejkiem, połączonym z jego przednią częścią, a do przodu od ciał suteczkowatych. Do przodu od niego znajduje się skrzyżowanie wzrokowe, przechodzące w położone bocznie od niego pasma wzrokowe. Od wspomnianego lejka odgrodzony jest bruzdą guzowolejkową (sulcus tuberoinfundibularis). W tylnej części guza popielatego może znajdować się wyniosłość woreczkowa (eminentia saccularis)[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Adam Bochenek , Michał Reicher , Anatomia człowieka. Tom IV. Układ nerwowy ośrodkowy, wyd. VI, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 250, ISBN 978-83-200-4203-0 .
Encyklopedie internetowe (klasa bytu anatomicznego):