Gwidon z Anderlechtu – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | ok. 950 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 12 września 1012 |
Czczony przez | |
Kanonizacja | 24 czerwca 1112 (uroczysta ekshumacja) |
Wspomnienie | |
Patron | Anderlechtu, kościelnych, pielgrzymów, chorych, orędownik rolników |
Szczególne miejsca kultu |
Gwidon z Anderlecht[a], znany też jako Biedaczyna z Anderlechtu[1], właśc. nid. Guido van Anderlecht (ur. ok. 950 w Anderlechcie, zm. 12 września 1012 tamże) – pokutnik i pielgrzym, święty Kościoła katolickiego.
Gwidon urodził się w brabanckiej rodzinie wieśniaczej. Będąc bardzo pobożnym człowiekiem, postanowił oddać się na służbę Bogu. Został kościelnym w Laeken. Odwiedzał chorych i ubogich wspomagając ich ze skromnego uposażenia. Chcąc zdobyć dodatkowe fundusze wszedł w spółkę z kupcem z Brukseli. Gdy znalazł się blisko ruiny będąc zbyt chciwym rozpoczął surową pokutę i zaczął pielgrzymować. Udał się pieszo do Rzymu i Ziemi Świętej, odwiedzał najsłynniejsze sanktuaria.
Trudy pielgrzymek, głód, zimno i gorączka przyczyniły się do utraty zdrowia. Zmarł niebawem po powrocie do Anderlechtu. Sława pielgrzyma pokutnika przyczyniła się do tego, że jego pogrzeb był wielką manifestacją[2].
Zapomniany przez lata, pamięć o Gwidonie przywróciło wydarzenie z koniem, który kopytem podczas uprawy roli rozkopał jego grób. Przy tym grobie zaczęły dziać się cuda, a miejsce otoczono kultem. W 1076 roku jego szczątki przeniesiono do pobliskiego kościoła[3]. W 1112 roku biskup z Cambrai Odoard uroczyście ekshumował zwłoki i przeprowadził kanoniczne rozpoznanie relikwii. W krótkim czasie wybudowano w tym miejscu kościół pod wezwaniem świętego.
Na przestrzeni lat, z powodu wojen, umieszczano relikwie w różnych miejscach, aż w końcu zostały zniszczone przez protestantów w XVIII wieku[3].
Kult Gwidona rozprzestrzenił się po całych Niderlandach (Belgia i Holandia), Francji i Niemczech, a w rodzinnym mieście powstało bractwo jego imienia. Urządzano tu co roku ludowe manifestacje i popisy obrzędowe.
Jego kult do dnia dzisiejszego jest żywy w Belgii, gdzie jest patronem Anderlechtu. Patronuje również kościelnym, pielgrzymom, wielu chorym, koniom pociągowym, rogatym zwierzętom i stajniom oraz jest orędownikiem rolników. Jego wspomnienie liturgiczne przypada 12 września[4].
W ikonografii św. Gwidon przedstawiany jest jako pielgrzym, czasami w otoczeniu zwierząt domowych lub przy pracy na roli.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Źródła katolickie i hagiograficzne podają pisownię "Gwidon z Anderlecht", bez odmiany gramatycznej miasta.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Gwidon z Anderlecht. Rzymskokatolicka parafia św. Zygmunta w Słomczynie. [dostęp 2011-10-24]. (pol.).
- ↑ Święty Gwidon z Anderlecht. [dostęp 2011-10-26].
- ↑ a b Saint Guy of Anderlecht. www.saints.sqpn.com. [dostęp 2011-10-09]. (ang.).
- ↑ Martyrologium Romanum. Libreria Editrice Vaticana, 2004, s. 511. ISBN 978-88-2097-210-3.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Święty Gwidon z Anderlecht. www.brewiarz.katolik.pl, 2011-08-31. [dostęp 2011-10-09]. (pol.).
- Gwidon z Anderlecht.. Deon.pl z inicjatywy SJ i Wydawnictwa WAM za H.Frosem i F. Sową. [dostęp 2011-10-09].
- Święty Gwidon z Anderlecht. Diecezja zamojsko-lubaczowska kuria.zamojskolubaczowska.pl, 2010-10-12. [dostęp 2016-08-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-11)]. (pol.).