Gwilym Lloyd George – Wikipedia, wolna encyklopedia

Gwilym Lloyd George
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

4 grudnia 1894
Criccieth

Data śmierci

14 lutego 1967

Minister spraw wewnętrznych
Okres

od 19 października 1954
do 14 stycznia 1957

Poprzednik

David Maxwell Fyfe

Następca

Rab Butler

Gwilym Lloyd George, 1. wicehrabia Tenby (ur. 4 grudnia 1894 w Criccieth w Walii, zm. 14 lutego 1967) – brytyjski polityk, członek Partii Liberalnej i Narodowej Partii Liberalnej, minister w rządach Winstona Churchilla i Anthony’ego Edena. Młodszy syn premiera Wielkiej Brytanii Davida Lloyda George’a.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wykształcenie odebrał w Eastbourne College oraz w Jesus College na Uniwersytecie Cambridge. W 1914 r. rozpoczął służbę w Royal Welsh Fusiliers. W 1915 r. został adiutantem generała-majora Ivor Phillipsa, dowódcy 38 Walijskiej Dywizji Piechoty. W 1916 r. w randze majora został przeniesiony do baterii przeciwlotniczej Royal Garrison Artyllery.

W 1922 r. został wybrany do Izby Gmin z ramienia liberałów jako reprezentant okręgu Pembrokeshire. Miejsce w parlamencie utracił po wyborach 1924 r., ale odzyskał je w 1929 r. W latach 40. opuścił Partię Liberalną i zasiadał w Izbie jako deputowany niezależny, aczkolwiek związany z konserwatystami. Następnie został członkiem Narodowej Partii Liberalnej. W 1950 r. przegrał wybory parlamentarne. Do Izby Gmin powrócił w 1951 r. jako reprezentant okręgu Newcastle upon Tyne North.

Pierwszym stanowiskiem rządowym Lloyda George’a był urząd parlamentarnego sekretarza przy Zarządzie Handlu, który sprawował w 1931 r. i następnie w latach 1939–1941. W latach 1941–1942 był parlamentarnym sekretarzem w ministerstwie żywności. W latach 1942–1945 był ministrem paliwa i mocy. Po powrocie konserwatystów do władzy w 1951 r. został ministrem żywności. W latach 1954–1957 był ministrem spraw wewnętrznych. W 1957 r. zrezygnował z czynnego udziału w polityce. Otrzymał wówczas tytuł 1. wicehrabiego Tenby i zasiadł w Izbie Lordów.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Od 1921 r. był żonaty z Edną Gwenfron Jones. Miał z nią dwóch synów:

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]