Hadrobunus grandis – Wikipedia, wolna encyklopedia

Hadrobunus grandis
(Say, 1821)
Ilustracja
H. grandis
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

pajęczaki

Rząd

kosarze

Podrząd

Eupnoi

Nadrodzina

Phalangioidea

Rodzina

Sclerosomatidae

Podrodzina

Leiobuninae

Rodzaj

Hadrobunus

Gatunek

Hadrobunus grandis

Synonimy

Phalangium grandis Say, 1821

Hadrobunus grandis – gatunek kosarza z podrzędu Eupnoi i rodziny Sclerosomatidae[1].

Duży gatunek kosarza o odnóżach średniej długości. Uda pierwszej pary odnóży są krótsze od długości ciała u samców oraz krótsze od jego szerokości u samic. Grzbiet ubarwiony brązowo z jaśniejszym pasem na guzku ocznym[2].

Podgatunki

[edytuj | edytuj kod]

Znane są dwa podgatunki[1]:

  • Hadrobunus grandis grandis
  • Hadrobunus grandis similis Weed, 1890

Występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Gatunek występuje we wschodnich Stanach Zjednoczonych, gdzie wykazany został ze stanów: Georgia, Oklahoma, Ohio, Maryland, Karolina Północna oraz Vermont[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Joel Hallan's Biology Catalog: Sclerosomatidae. [dostęp 2012-08-08].
  2. a b Kosarze stanu Maryland. [dostęp 2012-08-08]. (ang.).