Hala Jarząbcza – Wikipedia, wolna encyklopedia

Hala Jarząbcza
{{{alt grafiki}}}
Wyżnia Polana Jarząbcza i górne tereny dawnej Hali Jarząbczej
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Miejscowości

Kościelisko

Rodzaj obiektu

hala

Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Hala Jarząbcza”
Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, po lewej znajduje się punkt z opisem „Hala Jarząbcza”
49°13′53″N 19°47′10″E/49,231389 19,786111
Zachodnie zbocza Trzydniowiańskiego Wierchu i Czubika wchodziły w skład hali. W głębi Bobrowiec

Hala Jarząbcza – dawna hala pasterska w polskich Tatrach Zachodnich.

Opis ogólny

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Hale tatrzańskie.

Znajdowała się w Dolinie Jarząbczej oraz górnej części głównej gałęzi Doliny Chochołowskiej (po wschodniej stronie Chochołowskiego Potoku). Południową granicę hali tworzył Kończysty Wierch i Jarząbczy Wierch, wschodnią grzbiet Czubika i Trzydniowiańskiego Wierchu. Od Wyżniej Hali Chochołowskiej oddzielona była Czerwonym Wierchem i lasem Hotarz. W jej skład wchodziły polany: Niżnia Jarząbcza Polana i Wyżnia Jarząbcza Polana oraz niebędące polanami równie: Jarząbcze Szałasiska i Jarząbcze Rówienki.

Nazwa hali pochodziła od nazwiska dawnych właścicieli – Jarząbków z Bańskiej. W 1960 r. miała ogólną powierzchnię 365,98 ha, z tego pastwiska stanowiły 2,4 ha, halizny 52,4 ha, lasy 25,0 ha, kosodrzewina 100,0 ha, nieużytki 186,18 ha. Powierzchnia serwitutu w lasach wynosiła 164,42 ha. Hala stanowiła własność Wspólnoty Leśnej Uprawnionych Ośmiu Wsi z siedzibą w Witowie. W 1965 r. weszła w skład Tatrzańskiego Parku Narodowego.

Szlaki turystyczne

[edytuj | edytuj kod]
szlak turystyczny czerwony – czerwony przez Wyżnią Polanę Jarząbczą i Jarząbcze Szałasiska na Trzydniowiański Wierch. Czas przejścia: 2:25 h, ↓ 1:55 h
szlak turystyczny żółty – biało-żółty szlak papieski (znakowany inaczej niż szlaki turystyczne) do Doliny Jarząbczej, biegnący razem ze szlakiem czerwonym przez Wyżnią Jarząbczą Polanę. Czas przejścia: 55 min, ↓ 45 min

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Władysław Szafer: Tatrzański Park Narodowy. Zakład Ochrony Przyrody PAN, 1962.
  • Tatry Zachodnie. Mapa turystyczna 1:20 000. Warszawa: Polskie Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 2005/06. ISBN 83-7329-645-X. (z zaznaczonymi halami)
  • Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wyd. Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
  • Józef Nyka: Tatry polskie. Przewodnik. Wyd. XIII. Latchorzew: Wyd. Trawers, 2003. ISBN 83-915859-1-3.