Hanno Pevkur – Wikipedia, wolna encyklopedia

Hanno Pevkur
Data i miejsce urodzenia	2 kwietnia 1977 ; Iisaku
	Minister spraw społecznych Estonii
Okres	od 2009; do 2012
Przynależność polityczna	Estońska Partia Reform
Poprzednik	Maret Maripuu
Następca	Taavi Rõivas
	Minister sprawiedliwości Estonii
Okres	od 2012; do 2014
Przynależność polityczna	Estońska Partia Reform
Poprzednik	Kristen Michal
Następca	Andres Anvelt
	Minister spraw wewnętrznych Estonii
Okres	od 2014; do 2016
Przynależność polityczna	Estońska Partia Reform
Poprzednik	Ken-Marti Vaher
Następca	Andres Anvelt
	Minister obrony Estonii
Okres	od 2022
Przynależność polityczna	Estońska Partia Reform
Poprzednik	Kalle Laanet
	Multimedia w Wikimedia Commons

Hanno Pevkur (ur. 2 kwietnia 1977 w Iisaku) – estoński polityk, prawnik, samorządowiec, parlamentarzysta, od 2009 do 2012 minister spraw społecznych, w latach 2012–2014 minister sprawiedliwości, w latach 2014–2016 minister spraw wewnętrznych, od 2022 minister obrony, przewodniczący Estońskiej Partii Reform (2017–2018).

Życiorys

Studiował w tallińskiej szkole ekonomii, w 2002 ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie w Tartu. Dwa lata wcześniej wstąpił do Estońskiej Partii Reform. Pracował w administracji lokalnej, od 2003 do 2005 był urzędnikiem w dzielnicy Nõmme. W latach 2005–2007 zasiadał w stołecznej radzie miejskiej, w 2005 krótko pełnił funkcję wiceburmistrza Tallinna ds. edukacji, kultury i sportu.

W wyborach w 2007 uzyskał mandat posła do Zgromadzenia Państwowego. Z powodzeniem ubiegał się o poselską reelekcję w 2011, 2015^[1], 2019^[2] i 2023^[3].

W lutym 2009 zastąpił Maret Maripuu na stanowisku ministra spraw społecznych w drugim rządzie Andrusa Ansipa. W kwietniu 2011 ponownie objął urząd ministra spraw społecznych w trzecim gabinecie tego samego premiera^[4]. W grudniu 2012 przeszedł na urząd ministra sprawiedliwości, zastępując Kristena Michala^[5].

W powołanym w marcu 2014 nowym rządzie Taaviego Rõivasa przeszedł na stanowisko ministra spraw wewnętrznych^[6]. W kwietniu 2015 kolejny raz zaprzysiężony na urząd ministra spraw wewnętrznych w drugim gabinecie dotychczasowego premiera^[7]. Zakończył pełnienie tej funkcji wraz z całym rządem w listopadzie 2016.

W styczniu 2017 został nowym liderem Estońskiej Partii Reform^[8], w kwietniu 2018 zastąpiła go Kaja Kallas. 18 lipca 2022 został ministrem obrony w drugim rządzie przewodniczącej swojej partii^[9]. Utrzymał tę funkcję również w powołanym 17 kwietnia 2023 trzecim gabinecie Kai Kallas^[10] oraz w utworzonym 23 lipca 2024 rządzie Kristena Michala^[11].

Przypisy

↑ Riigikogu liikmed hetkeseisuga. rk2015.vvk.ee, 2 marca 2015. [dostęp 2015-04-09]. (est.).
↑ Elected members of the Riigikogu. rk2019.valimised.ee, 4 marca 2019. [dostęp 2019-03-04]. (ang.).
↑ Elected members of the Riigikogu. rk2023.valimised.ee, 6 marca 2023. [dostęp 2023-03-06]. (ang.).
↑ Peaministrikandidaat esitab riigipeale uue valitsuse koosseisu. valitsus.ee, 5 kwietnia 2011. [dostęp 2013-01-27]. (est.).
↑ Hanno Pevkur to take over as new Minister of Justice. balticbusinessnews.com, 10 grudnia 2012. [dostęp 2013-01-27]. (ang.).
↑ Peaminister Taavi Rõivase valitsus astus ametisse. valitsus.ee, 26 marca 2014. [dostęp 2014-03-26]. (est.).
↑ Coalition agreement signed and new ministers announced. err.ee, 8 kwietnia 2015. [dostęp 2015-04-09]. (ang.).
↑ Estonian Reform Party elects Hanno Pevkur as chairman. baltictimes.com, 8 stycznia 2017. [dostęp 2017-07-24]. (ang.).
↑ Tiina Jaakson: Galerii: president nimetas uue valitsuse ametisse ja ministrid andsid vande. err.ee, 18 lipca 2022. [dostęp 2022-07-18]. (est.).
↑ The 53rd Government of the Republic of Estonia took office. valitsus.ee, 17 kwietnia 2023. [dostęp 2023-04-17]. (ang.).
↑ The new government is in office and will hold a sitting this Thursday. valitsus.ee, 23 lipca 2024. [dostęp 2024-07-23]. (ang.).

Bibliografia

Hanno Pevkur. valitsus.ee. [dostęp 2015-07-30]. (est.).

[1] Riigikogu liikmed hetkeseisuga. rk2015.vvk.ee, 2 marca 2015. [dostęp 2015-04-09]. (est.).

[2] Elected members of the Riigikogu. rk2019.valimised.ee, 4 marca 2019. [dostęp 2019-03-04]. (ang.).

[3] Elected members of the Riigikogu. rk2023.valimised.ee, 6 marca 2023. [dostęp 2023-03-06]. (ang.).

[4] Peaministrikandidaat esitab riigipeale uue valitsuse koosseisu. valitsus.ee, 5 kwietnia 2011. [dostęp 2013-01-27]. (est.).

[5] Hanno Pevkur to take over as new Minister of Justice. balticbusinessnews.com, 10 grudnia 2012. [dostęp 2013-01-27]. (ang.).

[6] Peaminister Taavi Rõivase valitsus astus ametisse. valitsus.ee, 26 marca 2014. [dostęp 2014-03-26]. (est.).

[7] Coalition agreement signed and new ministers announced. err.ee, 8 kwietnia 2015. [dostęp 2015-04-09]. (ang.).

[8] Estonian Reform Party elects Hanno Pevkur as chairman. baltictimes.com, 8 stycznia 2017. [dostęp 2017-07-24]. (ang.).

[9] Tiina Jaakson: Galerii: president nimetas uue valitsuse ametisse ja ministrid andsid vande. err.ee, 18 lipca 2022. [dostęp 2022-07-18]. (est.).

[10] The 53rd Government of the Republic of Estonia took office. valitsus.ee, 17 kwietnia 2023. [dostęp 2023-04-17]. (ang.).

[11] The new government is in office and will hold a sitting this Thursday. valitsus.ee, 23 lipca 2024. [dostęp 2024-07-23]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

W dniu powstania	Kaja Kallas (RE) Signe Riisalo (RE) Hanno Pevkur (RE) Kalle Laanet (RE) Mart Võrklaev (RE) Heidy Purga (RE) Kristen Michal (RE) Margus Tsahkna (Estonia 200) Tiit Riisalo (Estonia 200) Kristina Kallas (Estonia 200) Madis Kallas (SDE) Riina Sikkut (SDE) Lauri Läänemets (SDE)
Późniejsi członkowie rządu	Madis Timpson (RE) Piret Hartman (SDE)

W dniu powstania	Kaja Kallas (RE) Keit Pentus-Rosimannus (RE) Urmas Kruuse (RE) Signe Riisalo (RE) Hanno Pevkur (RE) Tõnis Lukas (Isamaa) Urmas Reinsalu (Isamaa) Lea Danilson-Järg (Isamaa) Kristjan Järvan (Isamaa) Riina Solman (Isamaa) Piret Hartman (SDE) Madis Kallas (SDE) Riina Sikkut (SDE) Peep Peterson (SDE) Lauri Läänemets (SDE)
Późniejsi członkowie rządu	Annely Akkermann (RE)

W dniu powstania	Taavi Rõivas (RE) Sven Sester (IRL) Arto Aas (RE) Keit Pentus-Rosimannus (RE) Kristen Michal (RE) Urve Palo (SDE) Urmas Reinsalu (IRL) Sven Mikser (SDE) Indrek Saar (SDE) Hanno Pevkur (RE) Jürgen Ligi (RE) Marko Pomerants (IRL) Margus Tsahkna (IRL) Rannar Vassiljev (SDE) Urmas Kruuse (RE)
Późniejsi członkowie rządu	Marina Kaljurand (RE) Liisa Oviir (SDE) Hannes Hanso (SDE) Maris Lauri (RE) Jevgeni Ossinovski (SDE)

W dniu powstania	Taavi Rõivas (RE) Sven Mikser (SDE) Urve Tiidus (RE) Urve Palo (SDE) Anne Sulling (RE) Andres Anvelt (SDE) Urmas Paet (RE) Helmen Kütt (SDE) Urmas Kruuse (RE) Jevgeni Ossinovski (SDE) Hanno Pevkur (RE) Jürgen Ligi (RE) Keit Pentus-Rosimannus (RE) Ivari Padar (SDE)
Późniejsi członkowie rządu	Maris Lauri (RE) Mati Raidma (RE)

W dniu powstania	Andrus Ansip (RE) Jürgen Ligi (RE) Urmas Paet (RE) Juhan Parts (IRL) Kristen Michal (RE) Mart Laar (IRL) Rein Lang (RE) Ken-Marti Vaher (IRL) Jaak Aaviksoo (IRL) Keit Pentus (RE) Helir-Valdor Seeder (IRL) Siim Valmar Kiisler (IRL) Hanno Pevkur (RE)
Późniejsi członkowie rządu	Urmas Reinsalu (IRL) Urve Tiidus (RE) Taavi Rõivas (RE)

W dniu powstania	Andrus Ansip (RE) Ivari Padar (SDE) Urmas Paet (RE) Juhan Parts (IRL) Rein Lang (RE) Jaak Aaviksoo (IRL) Laine Randjärv (RE) Jüri Pihl (SDE) Vallo Reimaa (IRL) Tõnis Lukas (IRL) Jaanus Tamkivi (RE) Maret Maripuu (RE) Urve Palo (SDE) Helir-Valdor Seeder (IRL)
Późniejsi członkowie rządu	Jürgen Ligi (RE) Marko Pomerants (IRL) Siim Valmar Kiisler (IRL) Hanno Pevkur (RE)