Tõnis Lukas – Wikipedia, wolna encyklopedia

Tõnis Lukas

Data i miejsce urodzenia	5 czerwca 1962 Tallinn
Minister edukacji Estonii
Okres	od 1999 do 2002
Przynależność polityczna	Związek Ojczyźniany
Poprzednik	Mait Klaassen
Następca	Mailis Rand
Minister edukacji i badań naukowych Estonii
Okres	od 2007 do 2011
Przynależność polityczna	Isamaa ja Res Publica Liit
Poprzednik	Mailis Rand
Następca	Jaak Aaviksoo
Minister kultury Estonii
Okres	od 2019 do 2021
Przynależność polityczna	Isamaa
Poprzednik	Indrek Saar
Następca	Anneli Ott
Minister edukacji i badań naukowych Estonii
Okres	od 2022 do 2023
Przynależność polityczna	Isamaa
Poprzednik	Liina Kersna
Następca	Kristina Kallas
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Tõnis Lukas (ur. 5 czerwca 1962 w Tallinnie) – estoński historyk, samorządowiec i polityk, burmistrz Tartu w latach 1996–1997, minister edukacji (1999–2002), minister edukacji i badań naukowych (2007–2011, 2022–2023), minister kultury (2019–2021).

W 1987 ukończył studia historyczne na Uniwersytecie w Tartu. W latach 1998–1999 odbywał studia doktoranckie. Pracował jako nauczyciel historii w szkole w Rõngu. Od 1989 był wykładowcą na Uniwersytecie w Tartu. W latach 1992–1995 pełnił funkcję dyrektora Estońskiego Muzeum Narodowego. W 1996 został burmistrzem Tartu. Rok później odszedł z tego stanowiska i powrócił do pracy na uczelni.

Od 1993 do 2005 zasiadał w radzie miejskiej Tartu. W 1995 z ramienia koalicji ugrupowań RKEI i ERSP został wybrany do Riigikogu VIII kadencji. Cztery lata później uzyskał reelekcję jako kandydat Związku Ojczyźnianego. Po wyborach objął stanowisko ministra edukacji w rządzie Marta Laara, które zajmował do 2002. Rok później po raz kolejny uzyskał mandat parlamentarzysty i zasiadł w Riigikogu X kadencji. W 2005 stanął na czele swojego ugrupowania, zastępując Tunne Kelama. Doprowadził do jego połączenia z partią Res Publica w ugrupowanie Isamaa ja Res Publica Liit, którego do 2007 był współprzewodniczącym.

W kwietniu 2007 został ministrem edukacji i badań naukowych w drugim rządzie Andrusa Ansipa. Urząd ten sprawował do kwietnia 2011, wcześniej w tym samym roku wybrany do parlamentu na XII kadencję. W 2013 ponownie objął stanowisko dyrektora Estońskiego Muzeum Narodowego, rezygnując wcześniej z zasiadania w parlamencie. Placówką tą zarządzał do 2018. W 2019 kolejny raz został wybrany na deputowanego do Riigikogu^[1] (jednak zrezygnował z objęcia mandatu).

W kwietniu 2019 otrzymał nominację na urząd ministra kultury w gabinecie Jüriego Ratasa^[2]. Urząd ten sprawował do stycznia 2021. W lipcu 2022 w nowo utworzonym drugim rządzie Kai Kallas został ministrem edukacji i badań naukowych^[3]; funkcję tę pełnił do kwietnia 2023. W tym samym roku również uzyskał mandat deputowanego^[4].

W 2021 odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej^[5].

• Nota biograficzna na stronie Rządu Republiki Estońskiej. [dostęp 2022-07-18]. (est.).
• Profil na stronie Riigikogu. [dostęp 2022-07-18]. (est.).