Harold Wilensky – Wikipedia, wolna encyklopedia

Harold L. Wilensky (ur. 3 marca 1923 w New Rochelle, zm. 30 października 2011 w Berkeley) – amerykański politolog. Współtwórca (wraz z Charlesem N. Lebeaux) tezy o wpływie industrializacji na rozwój instytucji pomocy społecznej^[1].

Wychowywał się w rodzinie o przekonaniach liberalnych. Studia licencjackie odbył w latach 1942 i 1945-1947 w Antioch College (z przerwą na służbę w Siłach Powietrznych USA). Pełnił funkcję dyrektora terenowego Voters Research Institute na Środkowy Zachód USA. Potem był asystentem badawczym w siedzibie United Auto Workers (UAW) w Detroit, a następnie (jako asystent głównego lobbysty) pracował w Ohio CIO Council. Przez trzy lata był zatrudniony w University of Chicago Union. Jego kariera akademicka obejmowała 28 lat na wydziałach socjologii na University of Michigan i Uniwersytecie Berkeley oraz na wydziale nauk politycznych na Berkeley, od 1982 do emerytury w 1991^[2].

Stracił dom w pożarze w 1991. Żywioł zniszczył wtedy również ogromną kolekcją materiałów pierwotnych i szkiców artykułów^[2].

W chwili śmierci ukończył książkę „Amerykańska ekonomia polityczna w perspektywie globalnej”, która miała zostać opublikowana w 2012, a dziewięć dni przed śmiercią wysłał końcowe wydruki próbne do Cambridge University Press. W tej książce, która zakończyła jego czterdziestoletni projekt dotyczący porównawczej ekonomii politycznej rozwiniętych krajów uprzemysłowionych. Poświęcił w niej szczególną uwagę minionym piętnastu latom kryzysu oraz współczesnej polityce, w tym amerykańskiej^[2].

Zmarł po długiej chorobie na raka gruczołu krokowego^[2].

Napisał 75 artykułów i 13 książek określanych w głównej mierze jako interdyscyplinarne, innowacyjne, bogate merytorycznie i skoncentrowane na ważnych sprawach z życia codziennego. Należały do nich m.in.:

• „Społeczeństwo przemysłowe i opieka społeczna” (1958),
• „Państwo opiekuńcze i równość” (1975),
• „Intelektualiści w związkach zawodowych” (1956)
• „Inteligencja organizacyjna” (1967)^[2].

Prowadził szeroki zakres kursów z porównawczej ekonomii politycznej, socjologii pracy, wypoczynku i komunikacji masowej, organizacji złożonych, państwa opiekuńczego i polityki publicznej^[2].

Był stypendystą Amerykańskiej Akademii Sztuk i Nauk oraz dwukrotnie stypendystą Center for Advanced Study in the Behavioural Sciences^[2].

Wniósł znaczący wkład w zrozumienie wpływu transformacji przemysłowej na strukturę, kulturę i politykę społeczną. Był także pionierem badań nad państwem opiekuńczym, życiem intelektualnym związków zawodowych, jak również strukturalnymi i ideologicznymi korzeniami niepowodzeń wywiadu w organach władzy i przemyśle^[2].

Żył z partnerką, Mary Roth Sharman. Miał synów: Stephena Davida z Glencoe w Kalifornii, Michaela Alana z Piedmont w Kalifornii, Daniela Lewisa z Atlantic Highlands w New Jersey i cztery wnuczki^[2].