Herb Piastów górnośląskich – Wikipedia, wolna encyklopedia

Herb Piastów górnośląskich – herb dynastii Piastów śląskich z linii opolskiej, cieszyńskiej i bytomsko-kozielskiej, mających swoje księstwa na Górnym Śląsku. Tworzyła go tarcza herbowa o błękitnym polu ze złotym orłem. Piastowie górnośląscy posiadali godło w dwóch wariantach: orzeł z koroną lub jej pozbawiony. Korona została dodana w późniejszym okresie, przy czym tylko książęta opolscy i następnie książęta cieszyńscy mieli w herbie orła ukoronowanego^[1].

Złotego orła w polu błękitnym dziedziczyli książęta takich księstw śląskich jak: księstwo opolskie, księstwo niemodlińskie, księstwo strzeleckie, księstwo kozielsko-bytomskie, księstwo bytomskie, księstwo raciborskie, księstwo cieszyńskie, księstwo prudnickie, a przed zakupem przez króla polskiego także władcy księstwa oświęcimskiego^[1].

Jako pierwszy z przedstawicieli dynastii Piastów używał wizerunku orła jako godła książę opolsko-raciborski Kazimierz I opolski, co potwierdza zachowana pieczęć konna na dokumencie z 1222 r.^[1] Na pieczęci znajdował się wizerunek księcia trzymającego tarczę z gotyckim orłem^[2]. Nie wiadomo czy herb ten posiadał odmienne barwy od herbów z orłami pozostałych Piastów, ponieważ barwne przekazy ikonograficzne pochodzą dopiero z XIV wieku^[3]. Na podstawie pieczęci na dokumentach z lat 1257 i 1260 stwierdza się, że od księcia opolsko-raciborskiego Władysława złoty orzeł był dziedziczony przez przedstawicieli wszystkich linii Piastów na Górnym Śląsku^[1]. Najstarszy barwny wizerunek herbu księstwa opolskiego zachował się na zamku w Lauf pod Norymbergą, gdzie w 1353 roku wyryto w kamieniu 114 herbów księstw, biskupstw i miast. Na znajdującym się tam do dzisiaj herbie zachował się ślad koloru żółtego na orle i błękitnego na tarczy^[4][5]. Tę kolorystykę potwierdza Herbarz Geldrii z lat 1370-1395.

Herb ulegał pewnym zmianom stylistycznym i modyfikacjom, z których największą jest korona na głowie orła. Koronę wprowadził epizodycznie książę bytomski Kazimierz (2. połowa XIII wieku), a następnie posługiwali się nią na pieczęciach i w herbach nieprzerwanie książęta opolscy od czasów Bolka IV (2. połowa XIV wieku) do śmierci ostatniego z linii Piastów opolskich Jana II Dobrego w 1532 r. Ostatni książę opolski zapisał testamentem swój herb stanom księstwa opolsko-raciborskiego, co przyjmuje się za przekazanie go całemu społeczeństwu tej ziemi^[1].

Godło Piastów górnośląskich przyjęły do swoich herbów oraz flag miasta, wsie, gminy, a także powiaty Górnego Śląska podkreślając swą przynależność do regionu lub związki z panującymi książętami. Utworzona w 1919 roku pruska prowincja Górny Śląsk przyjęła do swego herbu połowę złotego orła. W latach międzywojennych przyjęto do herbu wielkiego Czechosłowacji, herb książąt cieszyńskich oraz herb książąt opawsko-raciborskich (dwa pola ze złotym orłem). W 2000 r. w Polsce władze dwóch województw nawiązały do herbów Piastów górnośląskich, ustanawiając dwie różne odmiany dla herbu województwa śląskiego i herbu województwa opolskiego.

Należy także zwrócić uwagę, że obecność godła Piastów górnośląskich nie oznacza obecnie bezpośredniej przynależności do historycznego Górnego Śląska, co poświadcza stary herb Częstochowy, a także herb Oświęcimia, herb Żywca, których to przynależność do regionu zależna jest od ram czasowych.

• 
  Herb Piastów cieszyńskich (XVIII wiek)
• 
  Herb Górnego Śląska autorstwa Hugo Ströhla (XIX wiek)
• 
  Herb pruskiej prowincji Górny Śląsk (po 1919 r.)
• 
  Zatwierdzony projekt herbu województwa śląskiego II Rzeczypospolitej (1929)
• 
  Herb województwa śląskiego (2001)
• 
  Herb województwa opolskiego (2000/2001)
• 
  Herb powiatu bieruńsko-lędzińskiego
• 
  Herb powiatu cieszyńskiego
• 
  Herb powiatu gliwickiego
• 
  Herb powiatu mikołowskiego
• 
  Herb powiatu oleskiego
• 
  Herb powiatu opolskiego
• 
  Herb powiatu prudnickiego
• 
  Herb powiatu pszczyńskiego
• 
  Herb powiatu strzeleckiego
• 
  Herb powiatu raciborskiego
• 
  Herb powiatu tarnogórskiego

• Przykłady użycia godła Piastów górnośląskich w herbach miast
• 
  Herb Bielska-Białej
• 
  Herb Brzeszcz
• 
  Herb Bytomia
• 
  Herb Cieszyna
• 
  Herb Chorzowa
• 
  Herb Czechowic-Dziedzic
• 
  Herb Czeskiego Cieszyna
• 
  Herb Częstochowy
• 
  Herb Dobrodzienia
• 
  Herb Frydka-Mistka
• 
  Herb Gliwic
• 
  Herb Karwiny
• 
  Dawny herb Kęt
• 
  Herb Kolonowskiego
• 
  Herb Krapkowic
• 
  Herb Kuźni Raciborskiej
• 
  Herb Leśnicy
• 
  Herb Lublińca
• 
  Herb Nowego Bytomia
• 
  Dawny herb Ogrodzieńca
• 
  Herb Olesna
• 
  Herb Opola
• 
  Herb Orłowej
• 
  Herb Oświęcimia
• 
  Herb Pietwałdu
• 
  Herb Prudnika
• 
  Herb Pszczyny
• 
  Herb Rudy Śląskiej
• 
  Herb Skoczowa
• 
  Herb Strumienia
• 
  Herb Strzelec Opolskich
• 
  Herb Świętochłowic
• 
  Herb Toszka
• 
  Herb Trzyńca
• 
  Herb Wadowic
• 
  Herb Wodzisławia Śląskiego
• 
  Herb Woźnik
• 
  Herb Zawadzkiego
• 
  Herb Żor
• 
  Herb Żywca
• 
  Herb Zabrza z lat 1950−1990

W 1336 bezpotomnie umarł książę raciborski Leszek i testamentem zapisał księstwo raciborskie Mikołajowi II z dynastii Przemyślidów. W 1337 król czeski Jan Luksemburski połączył księstwo raciborskie z księstwem opawskim w jedno. Z tego czasu pochodzi herb księstwa raciborsko-opawskiego dzielony w słup na dwa pola. Pole prawe zawiera w polu błękitnym wizerunek złotego orła Piastów górnośląskich. Pole lewe nawiązuje do herbu księstwa opawskiego i zawiera dzielone w słup na dwa pola – jedno w kolorze czerwonym a drugie białym^[6]. Księstwo raciborsko-opawskie istniało do 1377^[7].

• Herb Piastów dolnośląskich
• Herb Śląska
• Herb Piastów małopolskich

Zobacz galerię związaną z tematem: Orzeł górnośląski na innych herbach

• Kaganiec Małgorzata: Heraldyka Piastów śląskich 1146-1707, Katowice 1992;