French
DeutschHiob (Smakouz) – Wikipedia, wolna encyklopedia
| Wiktor Smakouz Виктор Смакоуз | |
| Arcybiskup szumski | |
_%D0%B2_%D0%9A%D0%B8%D0%B5%D0%B2%D0%B5._2019.jpg) | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 19 lutego 1964 |
| Biskup szumski | |
| Okres sprawowania | 2018–2019 |
| Arcybiskup szumski | |
| Okres sprawowania | od 2019 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Śluby zakonne | 17 kwietnia 1997 |
| Diakonat | 25 sierpnia 1991 |
| Prezbiterat | 27 sierpnia 1991 |
| Chirotonia biskupia | 22 czerwca 1997 |
| Data konsekracji | 22 czerwca 1997 | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||||
| Miejsce | Cerkiew Świętych Antoniego i Teodozjusza Pieczerskich w ławrze Peczerskiej | ||||||||||||||
| |||||||||||||||
Hiob, imię świeckie Wiktor Fiodorowicz Smakouz, ros. Виктор Фёдорович Смакоуз (ur. 19 lutego 1964 w Poczajowie) – rosyjski biskup prawosławny.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w rodzinie kapłana prawosławnego. Po odbyciu zasadniczej służby wojskowej wstąpił do seminarium duchownego w Leningradzie, zaś po jego ukończeniu do Leningradzkiej Akademii Duchownej. Jej dyplom uzyskał w 1991 i został skierowany do pracy dydaktycznej w seminarium duchownym w Kijowie. 25 sierpnia 1991 przyjął święcenia diakońskie, zaś 27 sierpnia – kapłańskie. W 1995 został nagrodzony godnością protojereja[1].
17 kwietnia 1997 w ławrze Peczerskiej złożył wieczyste śluby zakonne, zaś 13 czerwca tego samego roku otrzymał godność archimandryty. 22 czerwca 1997, w cerkwi refektarzowej Świętych Antoniego i Teodozjusza Pieczerskich w Ławrze miała miejsce jego chirotonia na biskupa chersońskiego i taurydzkiego. W marcu 1999 został przeniesiony na katedrę sumską i achtyrską. 24 maja 2005 powierzono mu zarząd Patriarszych parafii w Kanadzie, nadając równocześnie tytuł biskupa kaszyrskiego, wikariusza eparchii moskiewskiej. Przez rok (2009–2010) biskup Hiob był również locum tenens Patriarszych parafii w Stanach Zjednoczonych[1].
W 2018 r. zakończył służbę duszpasterską w Kanadzie, został przeniesiony w jurysdykcję Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego[2]. Postanowieniem Świętego Synodu z 25 września tegoż roku, został wikariuszem eparchii tarnopolskiej z tytułem biskupa szumskiego oraz rektorem seminarium duchownego w Poczajowie[3]. 25 czerwca 2019 r. podniesiony do godności arcybiskupa[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Иов, епископ Каширский, викарий Святейшего Патриарха Московского и всея Руси (Смакоуз Виктор Федорович) / Персоналии / Патриархия.ru [online], Патриархия.ru [dostęp 2018-07-15] (ros.).
- ↑ ЖУРНАЛЫ заседания Священного Синода от 14 июля 2018 года / Официальные документы / Патриархия.ru [online], Патриархия.ru [dostęp 2018-07-15] (ros.).
- ↑ Журнали засідання Священного Синоду Української Православної Церкви від 25 вересня 2018 року. church.ua, 25 września 2018. [dostęp 2018-09-28]. (ukr.).
- ↑ В Киево-Печерской лавре прошли торжества по случаю дня тезоименитства Блаженнейшего митрополита Киевского и всея Украины Онуфрия. patriarchia.ru, 25 czerwca 2019. [dostęp 2019-06-26]. (ros.).